دکتر امین ماهورام با اشاره به اینکه تیک ها با علائم متفاوتی ظاهر می شوند، اظهار داشت: برخی افراد به عنوان مثال گردن خود را تکان می دهند، شانه های خود را بالا می آورند یا صدای خاصی تولید می کنند.
وی تاکید کرد: تیک ها به طور کلی یک اختلال خطرناک محسوب نمی شوند و احتمال رفع آن به مرور زمان زیاد است.
وی در تعریف کلی اختلال تیک توضیح داد: در واقع تیک به حرکات سریع، تکراری، نیمه ارادی تا غیر ارادی عضلات بدن گفته می شود که در هر سنی قابل مشاهده است، اما معمولا از دوران کودکی شروع می شود. شروع تیک ها می تواند از سن پنج سالگی باشد، در حالی که برخی افراد با تیک های صوتی مواجه می شوند. مثلاً گلوی خود را به طور غیرقابل کنترلی صاف می کنند.
این فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان افزود: تیک ها می توانند در خواب شبانه نیز ادامه داشته باشند و این علائم در مقاطع زمانی مختلف شدید یا خفیف است.
وی درباره علت ایجاد تیک در بدن توضیح داد و افزود: هنوز علت دقیق بروز تیک مشخص نیست، البته به نظر می رسد که این حالت در اثر تغییراتی در مغز ایجاد می شود که حرکت را کنترل می کند.
و افزود: ژنتیک در ظاهر تیک ها نیز موثر است. افرادی که در خانواده خود دارای این اختلال هستند بیشتر در معرض آن هستند.
این استاد دانشگاه گفت: اختلال کمبود توجه/ بیش فعالی (ADHD)، وسواس فکری-اجباری (OCD)، مصرف موادی مانند کوکائین یا آمفتامین ها، ضربه به سر، سکته مغزی، جراحی و برخی عفونت ها از جمله عواملی هستند که می توانند باعث ایجاد تیک شوند. اشاره کرد.
وی بیان کرد: عواملی مانند استرس و اضطراب علائم تیک را تشدید می کند اما نقش سببی در بروز تیک ندارد و عامل بروز تیک محسوب نمی شود.
به گفته ماهورام، تیک گذرا یا موقت بیش از یک سال دوام نمیآورد و مطالعات مختلف شیوع آن را تا 20 درصد در میان کودکان دبستانی در نظر گرفتهاند. تیک مزمن نیز بیش از یک سال طول می کشد.
وی تصریح کرد: تیک حرکتی، این اختلال در حرکات فرد مشاهده می شود که شایع ترین آنها پلک زدن، چین و چروک، خاراندن بینی و تکان دادن سر است. در تیک های صوتی، فرد صداهای خاصی مانند زمزمه کردن یا صاف کردن گلو را تولید می کند.
این عضو هیئت علمی دانشگاه درباره سایر تیک ها نیز توضیح داد و افزود: به عنوان مثال در یک تیک ساده یک ناحیه از بدن درگیر می شود که شایع ترین آن پلک زدن مکرر است. تیک های پیچیده چندین قسمت از بدن را درگیر می کنند و اگر به آنها توجه کنید متوجه الگوی حرکت خواهید شد. برای مثال، ممکن است فردی بازوی خود را تکان دهد و سپس سر خود را بالا و پایین کند.
وی در پاسخ به این سوال که چگونه تیک عصبی را تشخیص دهیم، ادامه داد: روانپزشک یا پزشک خانواده با بررسی علائم می تواند این اختلال را تشخیص دهد. گاهی ممکن است آزمایش خون و آزمایش تصویربرداری برای رد احتمالات دیگر پیشنهاد شود.
این فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان افزود: معمولا در تشخیص اختلال تیک عواملی مانند سن شروع اختلال، مدت زمان آن، شدت علائم و نوع اختلال (حرکتی یا صوتی) در نظر گرفته می شود. .
اختلال تیک چگونه درمان می شود؟
ماهورام با اشاره به اینکه اگر این تیک ها خفیف باشند و مشکل خاصی ایجاد نکنند نیازی به دارو ندارند، گفت: تیک ها با کنترل عواملی مانند اضطراب و استرس تا حدودی قابل کنترل بوده و از بین می روند.
وی با بیان اینکه پزشکان متخصص از تکنیک هایی برای درمان تیک عصبی استفاده می کنند، ادامه داد: گاهی پزشک هنگام بروز این حالت از بیمار می خواهد عمدا از حرکت دیگری استفاده کند. به عنوان مثال، اگر کنه دست خود را حرکت داد، یک حرکت دیگر انجام دهید. با ادامه این روش میزان بروز تیک کاهش می یابد. گاهی اوقات پزشک مهارت هایی را به بیمار آموزش می دهد تا احساسات، افکار و رفتار خود را کنترل کند. به این ترتیب مشکلاتی مانند استرس و اضطراب که عامل تشدید تیک هستند کاهش می یابد.
این استاد دانشگاه ادامه داد: ممکن است پزشکان نیز درمان دارویی را در نظر بگیرند. در صورتی که تیک باعث ناراحتی فرد شود یا بر عملکرد تحصیلی، کاری و اجتماعی وی اثر منفی داشته باشد، لازم است برای کاهش سریعتر علائم از دارو استفاده شود.
به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، هشدار داد: اگر انواع تیکهای حرکتی و صوتی را تجربه کردید، تیکها بهطور مداوم و آزاردهنده تکرار میشوند و برای انجام کارهای روزانه مشکل دارید، باید به یک روانپزشک…