بازار؛ گروه بین الملل: سایت تحلیلی نشنال اینترست اخیرا مقاله ای از آدان یوهانان، محقق شورای سیاست خارجی آمریکا در واشنگتن با عنوان «استراتژی فضایی چین، جاه طلبی های ایالات متحده آمریکا را خنثی می کند» منتشر کرده است. ترجمه متن مقاله در زیر آمده است.
ماه گذشته، شایعاتی مبنی بر ساخت سلاح هسته ای فضایی روسیه بر رسانه ها غالب شد. فناوری مورد بحث که مایک ترنر، رئیس کمیته اطلاعاتی مجلس نمایندگان آمریکا آن را تهدیدی جدی برای امنیت ملی خواند، باعث شده بسیاری در واشنگتن این سوال را مطرح کنند که آیا ایالات متحده قصد استفاده از اهمیت استراتژیک فضا را دارد یا خیر؟
باید گفت که روسیه تعیین کننده ترین بازیگر در عرصه فضایی نیست. این افتخار متعلق به جمهوری خلق چین است که برنامه مشخصی برای تسلط بر فضا دارد و با حمایت کامل نیروهای پکن در این مسیر حرکت می کند. استراتژی فضایی چین شامل موارد زیادی است، از استخراج سیارک ها گرفته تا افزایش تعداد ماهواره های جمهوری خلق چین تا توسعه رقیبی برای سیستم ناوبری GPS آمریکا. با این حال، هدف نهایی آن روشن است: تقویت قدرت ملی کشور. همانطور که جمهوری خلق چین اعلام کرده است: کاوش در کیهان وسیع، توسعه صنعت فضایی و تبدیل چین به یک قدرت فضایی رویای ابدی ماست.
در نتیجه، برنامه فضایی چین در سال های اخیر پیشرفت چشمگیری داشته است. به عنوان مثال، ایستگاه فضایی Tiangong جمهوری خلق چین در آوریل 2021 وارد مدار زمین شد و از آن زمان تاکنون میزبان شش خدمه فضانورد مختلف بوده است. ژانگ کیائو، محقق آکادمی فناوری فضایی چین، سال گذشته اعلام کرد که اندازه ایستگاه در آینده برای پشتیبانی از 100 پروژه تحقیقاتی علمی که در مدار هستند یا در حال انجام هستند، دو برابر خواهد شد. علاوه بر این، چین با ماموریت Chang'e 5 در سال 2020 با موفقیت نمونه هایی از ماه جمع آوری کرد، مریخ نورد جورونگ خود را در سال 2022 بر روی مریخ فرود آورد و رکورد شصت و هفت پرتاب هدایت شده را در سال 2023 به پایان رساند.
اخیرا محققان موسسه فناوری هاربین (HIT) در شمال شرقی چین از طرحی برای تاسیسات سرنشین دار در ماه رونمایی کردند. تصاویر ویدئویی از سومین کنفرانس سالانه علوم فضایی در اکتبر 2023، که به طور مشترک توسط انجمن تحقیقات فضایی چین و انجمن علم و فناوری استان ژجیانگ سازماندهی شد، طرحی را برای ایجاد پایگاهی در سطح ماه ارائه می دهد. این پایگاه دارای مسکن، آزمایشگاه های تحقیقاتی، گلخانه، ناوگانی از وسایل نقلیه بدون سرنشین، سیستم فتوولتائیک، پشتیبانی از زندگی حلقه بسته و موارد دیگر است. هدف فرضی این پروژه بررسی ترکیب شیمیایی سطح ماه است.
پیشنهاد ساخت پایگاه در این ویدئو بر اساس تحقیقی است که در سال 2022 در مجله چینی اکتشافات فضایی با عنوان تحقیق در مورد طرح های ساخت و ساز برای ایجاد پایگاه چینی در ماه منتشر شده است. این مقاله امکان طراحی متفاوتی را برای تأسیسات چینی در ماه ارائه می‌کند و بر این واقعیت تأکید می‌کند که ماه تنها ماهواره طبیعی زمین است و کشورها باید پایگاه‌های قمری برای استفاده از منابع طبیعی ماه بسازند.
چرا سیاستمداران آمریکایی باید به برنامه های چین برای ساخت پایگاهی در ماه اهمیت دهند؟ اولاً این طرح شانس خوبی برای تحقق دارد. چین با پروژه های بزرگ معماری (دیوار بزرگ، کانال بزرگ، سد سه دره و غیره) غریبه نیست و قصد دارد اولین ماموریت سرنشین دار خود را در سال 2030 به ماه بفرستد و به دنبال آن در سال 2036 یک پایگاه دائمی در آنجا بفرستد.
در عین حال، اعتبار معمار طرح جدید پایه قمری چین حکایت از جدیت دارد. آقای می یکی از اعضای حزب کمونیست چین (ح‌ک‌پی) با روابط سیاسی با رهبری چین است و تجربه حرفه‌ای در طراحی امکانات برای بازی‌های المپیک زمستانی ۲۰۲۲، شورای دولتی جمهوری خلق چین و موسسه هاربین دارد. به این ترتیب، طراحی او برای یک پایگاه ماه اعتبار قابل توجهی دارد.
دوم، پایگاه ماه چین نشان دهنده یک چالش اقتصادی برای منافع آمریکا است. به عنوان مثال، سطح ماه محل نگهداری انواع مواد حیاتی است. به طور خاص، هلیوم-3، یک ایزوتوپ غیر رادیواکتیو که به وفور در سطح ماه یافت می شود، کاربردهای گسترده ای دارد که مهم ترین آنها عملکرد راکتورهای همجوشی هسته ای است. آلومینیوم و سیلیکون نیز در سطح ماه فراوان است، به این معنی که مهندسان چینی احتمالاً از خاک ماه برای تولید پنل های خورشیدی و تجهیزات چاپ سه بعدی استفاده خواهند کرد. همانطور که اویانگ زیوان دانشمند چینی قمری بیان کرد، ماه می تواند تامین کننده انرژی و منابع جدید و فوق العاده ای برای انسان باشد… این برای توسعه پایدار انسان روی زمین بسیار مهم است. هر کس برای اولین بار ماه را فتح کند، اول از آن بهره مند شود.
همه اینها بر اساس یک ایده کلیدی است: صنعتی شدن ماه بخش مهمی از آنچه چین به عنوان “منطقه اقتصادی ماه-زمین” تصور می کند، خواهد بود. در نهایت، یک پایگاه ماه چینی می تواند به عنوان یک منبع انرژی مهم و ابزاری برای تجهیز جمهوری خلق چین برای سفرهای اعماق فضا باشد.
اگر ایالات متحده با این واقعیت روبرو نشود، دستاوردهای ملموس و نمادینی را که چین قصد دارد به آن دست یابد، از دست خواهد داد. در حال حاضر، ایالات متحده آمریکا دقیقاً در این خطر قرار دارد. جاه طلبی های آمریکا به طور قطعی کمرنگ است. به عنوان مثال، سنگ بنای برنامه های فضایی کشور، برنامه آرتمیس ناسا، بسیار جاه طلبانه تر از پیشنهاد چین است و فاقد چشم انداز استراتژیک مناسب برای تبدیل کشور به کشوری از فضانوردان است.
همه این چیزها ممکن است گران باشد. از آنجایی که چین با شیوایی برنامه های قمری خود را نشان داده است، ساعت در حال حرکت است. برای اینکه ایالات متحده واقعاً از فرصت های استراتژیک ارائه شده توسط توسعه ماه استفاده کند، باید بیشتر به این فکر کند که چگونه فضا در خدمت منافع ملی بلندمدت است.
