بازار؛ گروه راه ها و خانه ها: دولت در شرایطی مسئولیت مدیریت بازار املاک و اجاره را بر عهده دارد که آمار موثقی از تعداد واحدهای مسکونی کشور، مالکیت مسکن و کمبودهای آنها ندارد.
اگرچه سامانه مسکن و مسکن به همین منظور طراحی شده و حدود سه سال از راه اندازی آن می گذرد، اما به نظر می رسد باگ این سامانه حداقل در قسمت خانه های خالی از سکنه قادر به ارائه آمار دقیق نیست.
به عنوان مثال، در حالی که مرکز آمار ایران با استناد به آمار سرشماری عمومی سال ۱۳۹۴ می‌گوید ۲ میلیون و ۶۰۰ هزار واحد مسکونی در کشور خالی از سکنه است، در حالی که در آخرین گزارش وزارت راه و شهرسازی از اردیبهشت امسال، ۱۸ هزار واحد مسکونی خالی از سکنه شناسایی شده است.
اما اکنون با تایید وزارت راه و شهرسازی اعلام کرد که 120 هزار خانه خالی برای اخذ مالیات و ثبت 450 میلیون پرونده اطلاعاتی در سامانه املاک و مسکن به سازمان امور مالیاتی ارائه شده است.
بر اساس اعلام وزارت راه و شهرسازی، حدود 450 میلیون پرونده اطلاعاتی در سامانه املاک و اسکان و در محل سکونت 75 میلیون نفر شناسایی شده است.
حدود 13 میلیون نفر عمدتاً سرپرست خانوار به این سامانه مراجعه کرده اند. با درخواست مردم برای استفاده از این خدمات، مالکیت تقریبا نیمی از خانه های کشور به این سامانه ارتقا یافته است.
در نتیجه تمامی اقدامات انجام شده بیش از 120 هزار واحد مسکونی خالی از سکنه به سازمان امور مالیاتی ارائه شده و بیش از 182 هزار واحد مسکونی خالی از سکنه برای فروش و اجاره برای سکونت مردم به بازار عرضه شده است. همچنین این سامانه طبق قانون برای شناسایی و راستی آزمایی خانه های مجلل با سازمان امور مالیاتی همکاری داشته است.
فرشید پورحاجت، دبیر انجمن سراسری انبوه سازان مسکن در این خصوص می گوید: بی خانمانی در کشور وارد مرحله حساسی شده است. اگرچه آمارهای متناقضی از خانه های خالی به طور فزاینده ای اعلام می شود، اما به گفته کارشناسان حتی ورود این واحدها به بازار مسکن نیز نمی تواند مشکل کمبود مسکن را حل کند.
پورحاجت گفت: به نظر می رسد امروز شرایط بازار مسکن کاملاً بحرانی است، این شرایط بحرانی حاصل سیاست ها و تفکرات غلطی است که از سال 1387 در کشور رخ داده است.
وی افزود: به گفته رئیس کمیسیون عمران مجلس امروز با کسری 6 میلیونی و به گفته یکی دیگر از اعضای این کمیسیون هفت میلیون مسکن در کشور با کسری مواجه هستیم که “”” با شعار و هیاهو و قوانین محدودکننده اتفاق نیفتد.»
باید اذعان داشت که تا قبل از سال های 1390 و 1391 تولید مسکن در کشور بین 120 تا 130 میلیون متر مربع در سال بوده و بین 750 تا 800 هزار واحد مسکونی تولید می شده است. این کاهش تقریبا 100 درصدی تولید مسکن در کشور فاجعه بزرگی است که به هیچ وجه نتوانسته اند آن را حل کنند.»
اگر محاسبات عددی انجام شود، آن 400 یا 500 هزار خانه که در کشور تولید نشده است، چقدر سرمایه گذاری، منابع مالی و چند صد نوع فعالیت اقتصادی، تجاری، تولیدی و توزیعی منجر به ورشکستگی شده است.
