به گزارش خبرآنلاین، جایروپلن هواپیمای منحصر به فرد و یکی از پرکاربردترین، ایمن ترین و قابل اعتمادترین طراحی ها در هوانوردی است. اتوژیرو یک هواپیمای دو سرنشینه است که در دسته «بال روتور» قرار می گیرد.
به گزارش روزیاتو، اتوژیرو که بسیار شبیه به یک هلیکوپتر کوچک است، از یک روتور بالابر استفاده می کند که به طور خودکار می چرخد. تفاوت بین جایروپلن و هلیکوپتر در این است که روتور جایروپلن توسط موتور به حرکت در نمی آید، بلکه توسط جریان هوای تولید شده توسط موتور واقع در دم حرکت می کند.
این خلبانی را بسیار آسان تر می کند! با در نظر گرفتن محدودیت های خاص جایروپلن ها، تنها سیستم انتقال نیرو روتور است. Autogyros نمی تواند مانند هلیکوپترها به صورت عمودی بلند شود یا فرود بیاید. اتوژیروها به فضایی بین 40 تا 80 متر برای برخاستن و تقریباً 2 تا 5 متر برای فرود نیاز دارند.
تاریخچه اتوژیرو
خوان دلا سیرو، مهندس عمران، خلبان و مهندس هوانوردی اسپانیایی، اولین کسی بود که یک هواپیمای تک روتور را در سال 1920 اختراع کرد. سیروا اولین اتوژیرو را در سال 1923 ساخت. La Siroa C4 اولین هواپیمای پرنده ای بود که اولین پرواز رسمی خود را در 1923.
ویژگی های اصلی اتوژیرو قابلیت اطمینان بی نظیر و هندلینگ بی نظیر آن است. این ویژگی‌ها از «سادگی مفهومی» آنها ناشی می‌شود که به روشی نسبتاً آسان برای کسب مهارت لازم برای پرواز آنها منجر می‌شود.
جایروپلن های امروزی هواپیماهای مدرنی هستند که از مواد با کیفیت بالا و از نظر فناوری پیشرفته استفاده می کنند که استانداردهای سختگیرانه هوافضا را رعایت می کنند. پرواز با جایروپلن به دلیل پیکربندی آیرودینامیکی منحصربفرد روتور آن، تجربه ای پایدار و دلپذیر را حتی در آشفته ترین شرایط پرواز فراهم می کند.
مانور قابل توجه در پرواز با مانور عالی این دستگاه را به یک دستگاه پروازی مطمئن تبدیل کرده است. اندازه کوچک، وزن سبک و قابلیت جدا شدن روتور باعث می شود تا به راحتی روی تریلر حمل شود.
کاربر می تواند روتور را در عرض چند دقیقه پس از رسیدن به فرودگاه نصب کند. تیغه ها که از مواد کامپوزیتی ساخته شده اند بسیار مقاوم بوده و عمر تقریباً نامحدودی دارند. سهولت جابجایی، مقاومت و عدم وجود تقریباً کامل ارتعاش از ویژگی های اصلی سیستم روتور است.
۵۸۵۸
