با پیشروی زمستان، کار طاقت فرسا پارو کردن برف ادامه خواهد داشت. با این حال، کارشناسان توصیه می کنند که در فعالیت های سنگین شرکت نکنید.
بر اساس مطالعه ای که در سال 2010 منتشر شد، به طور متوسط 11500 نفر به دلیل تصادفات مربوط به پارو کردن برف بین سال های 1990 تا 2006 تحت درمان قرار گرفتند. علاوه بر این، 1647 مورد مرگ ناشی از بیماری قلبی در آن زمان گزارش شد.
به گفته بری فرانکلین، MD، مدیر توانبخشی قلبی در Royal Oak در میشیگان، افراد بالای 45 سال و افراد مبتلا به بیماری قلبی یا مشکوک به بیماری قلبی احتمالاً باید استفاده از برف‌دمنده را متوقف کنند.
فرانکلین پس از شناسایی دو فرد 60 ساله که در دهه های 1970 و 1990 در حین کفش سواری برفی جان خود را از دست دادند، تحقیقات متعددی در مورد تصادفات کفش برفی انجام داد.
فرانکلین هشدار می دهد که پارو کردن برف یک “عامل خطر کامل” برای ایست قلبی و حتی مرگ است.
بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده، بیماری قلبی عامل اصلی مرگ و میر در ایالات متحده است و هر 33 ثانیه یک نفر بر اثر بیماری های قلبی عروقی جان خود را از دست می دهد.
با توجه به توضیحات فرانکلین، اگر فردی در گذشته دچار حمله قلبی شده باشد یا تحت عمل جراحی یا آنژیوپلاستی قرار گرفته باشد، بیماری قلبی محسوب می شود.
افرادی که دارای اضافه وزن یا چاق هستند، افراد مبتلا به دیابت و افرادی که سابقه کلسترول یا فشار خون بالا دارند، بیشتر مشکوک به بیماری قلبی هستند.
فرانکلین می گوید: افرادی که به طور معمول بیکار می نشینند و در طول سال هیچ کاری انجام نمی دهند و ناگهان تصمیم می گیرند که برف را پارو کنند و جاده را در بارش برف سنگین پاک کنند، کسانی هستند که دچار مشکل می شوند.
به گفته فرانکلین، پارو کردن برف شامل یک فعالیت ایزومتریک یا ایستا است، به این معنی که وقتی فردی خم می شود و سعی می کند بار سنگینی از برف را بلند کند، افزایش شدید ضربان قلب و فشار خون را تجربه می کند.
به گزارش ایندیپندنت، زمانی که فردی در حین پارو کردن برف فشار وارد می کند، احتمالاً هنگام بلند کردن بار سنگین برف نفس خود را حبس می کند و باعث افزایش بیشتر ضربان قلب و فشار خون می شود.
یکی دیگر از عوامل خطر، تنفس هوای سرد است که رگ های خونی را منقبض می کند و فشار خون را افزایش می دهد.
این عوامل روی هم، کفش برفی را برای افراد مبتلا به بیماری قلبی یا مشکوک به بیماری قلبی خطرناک می کند.
نکات ایمنی هنگام پارو کردن برف
بنابراین، بهتر است افراد مبتلا به این بیماری یا افراد در معرض خطر از شخصی برای برف زدن استفاده کنند. اگر یک فرد مسن یا فردی با عوامل خطر قصد دارد در برف پارو بزند، بهتر است نکات ایمنی را رعایت کنید.
یکی از راه های ایمن بودن این است که به جای پارو کردن برف، برف را فشار دهید یا جارو کنید.
هنگام پارو کردن برف، دهان و بینی خود را بپوشانید و چند لایه لباس بپوشید. کلاه، دستکش و ژاکت باعث می شود سرما برای بدن کمتر اثرگذار باشد.
به جای اینکه همه برف ها را یکباره پارو کنید، هر بار چند بار در فواصل 10 تا 15 دقیقه ای این کار را انجام دهید. در باد سرد نیز مراقب باشید، زیرا باد سرد باعث انقباض بیشتر رگ های خونی می شود.
سعی کنید بدن خود را در طول سال فعال نگه دارید. به گفته فرانکلین، عدم تحرک یک عامل خطر اصلی است، و اگر مجبورید خودتان برف را پارو کنید، فعالیت بدنی در تمام طول سال می تواند خطر آسیب دیدگی شما را کاهش دهد.
در عین حال استفاده از دستگاه های اتوماتیک به جای بیل یا ماله معمولی راه خوبی برای کاهش خطر است.
