بر اساس برآورد سازمان ملل در سال 2018، کلان شهر تهران به عنوان سی و چهارمین شهر پرجمعیت جهان شناخته می شود که برای انجام امور شهری نیازمند برنامه ریزی دقیق شهرداری است. در سال‌های اخیر استفاده از اتوبوس‌های شهری (BRT) به معضلی بزرگ برای ساکنان این کلانشهر تبدیل شده است و در ساعات شلوغی مردم مجبورند در صف‌های طولانی در ایستگاه‌ها منتظر اتوبوس‌های فرسوده بمانند.
کار به جایی رسیده است که مهدی چمران، رئیس شورای شهر تهران در روزهای گذشته در گفت وگویی اعلام کرد: برای کلانشهر تهران 11 هزار اتوبوس برقی تا افق 1404 نیاز است. البته چمران در اولین جلسه شورای شهر تهران در سال جاری پس از اعلام ساخت مسجد در پارک قیطریه از امضای قرارداد واردات دو هزار دستگاه اتوبوس برقی با یک شرکت چینی خبر داد که جزئیات آن مشخص نشد. اصلا واضحه . .
با توجه به مشکلات اقتصادی سال‌های اخیر، سرمایه‌گذاری‌های لازم در اتوبوسرانی تهران انجام نشده است و در نتیجه نیاز به سرمایه هنگفت و سرعت عمل بالا برای نوسازی این سامانه منسوخ شده است.
در ماه های اخیر بارها شکایت شهرداری تهران و خودروسازان داخلی شنیده شده است. از ادعای شهرداری مبنی بر بد نامی ایران خودرو دیزل در تحویل اتوبوس تا افشاگری علیمردان عظیمی، مدیرعامل ایران خودرو مبنی بر پرداخت های شهرداری به این شرکت.
عظیمی در بهمن 1402 گفت: 40 دستگاه اتوبوس برقی تحویل شهرداری تهران شد و قرار بود 200 میلیارد تومان به ایران خودرو پرداخت کنند که ریال آن نقدی پرداخت نشد و شهرداری به جای پول، املاک را به ایران خودرو واگذار کرد. که هم فروخته یعنی شهرداری اموال دیگران را فروخته و تخلفی صورت گرفته که مدارک آن موجود است.
بیشتر بخوانید: مهر تایید وزارت کشور بر قانونی بودن ورود واگن های چینی
همین بحث های یک نهاد دولتی و یک خودروساز دولتی بهانه لازم را به شهرداری داد تا با طرف چینی قرارداد ببندد. قراردادی که بعداً فاش شد، با یک شرکت ساختمانی به جای یک خودروساز چینی امضا شد و یک نقص اساسی دارد. اما سوال اصلی این است که دلیل عقد قرارداد با عجله چه بوده که شهرداری تهران حتی حاضر به خرید مستقیم اتوبوس از خودروساز چینی نشده است؟
محمود خاقانی، تحلیلگر انرژی در گفتگو با تجارت نیوز گفت: شهردار تهران با عقد قراردادی 2.5 میلیارد یورویی با یک شرکت چینی فعال در حوزه ساختمان، در شرایطی اقدام به خرید اتوبوس و وزارت حراست کرد. کمبود برق وجود دارد و “بنزین هست، از این طرح حمایت کردند و قرار است هزاران خودروی برقی و بنزینی دوگانه سوز وارد کنند.”
وی ادامه داد: قرارگاه خاتم الانبیا برای ساخت فاز دوم فرودگاه امام خمینی (ره) با یک شرکت چینی مبادلات نفت خام به ارزش بیش از سه میلیارد یورو قرارداد بسته است، یک اتوبوس برقی از یک شرکت ساختمانی بخرید. کیفیت ناشناخته نشان دهنده هزینه میلیون ها یورویی است که نتیجه آن مشخص نیست “شهردار مسجدی در پارک ها می سازد تا توجه مردم را از مسئله خرید اتوبوس به نگرانی در مورد قطع درختان منحرف کند.”
اکنون پس از حواشی فراوان و واکنش هایی که این قرارداد در شهرداری تهران به همراه داشت، تابلوهای تبلیغاتی در نقاط مختلف شهر نصب شده است تا قرارداد دو میلیارد یورویی خرید اتوبوس از یک شرکت ساختمانی چینی را توجیه کند. نمونه ای از این بنر را در تصویر زیر مشاهده می کنید.
سوال اساسی دیگر این است که با احتساب عملکرد گذشته می توان گفت تا 6 ماه آینده نمی توان زیرساخت خودروهای برقی تهران را آماده کرد، آیا مافیای خودرو با مشکلات قانونی و با این همه عجله درگیر چنین قراردادی بوده است. ? ? برای پاسخ به این سوالات باید منتظر عملکرد این نهادهای دولتی در 6 ماه آینده باشیم. این در حالی است که در چندین مورد در گذشته مانند واردات خودروهای سواری بارها اقدامات وزارت حریم خصوصی زیر سوال رفته است.
