بازار؛ گروه بین الملل: در زمانی که نیاز فوری به مبارزه با تغییرات آب و هوایی وجود دارد، انتقال به انرژی پاک تجدیدپذیر برای تضمین آینده سیاره ضروری است. انرژی خورشیدی و بادی به اجزای مهم این حرکت جهانی به سمت پایداری تبدیل شده‌اند.
با این حال، این انتقال به سمت منابع انرژی پاک و تجدیدپذیر به در دسترس بودن مواد معدنی حیاتی بستگی دارد. نقش مواد معدنی حیاتی فراتر از حمایت از انرژی خورشیدی و بادی است و طیف وسیعی از عملکردها را در بر می گیرد که فناوری ها و کاربردهای نوظهور را برای کاهش تغییرات آب و هوا و کربن زدایی اقتصاد جهانی تسهیل می کند.
این عملکردها شامل ترویج تولید انرژی کم کربن، فعال کردن حمل و نقل با انتشار صفر و زیرساخت سیستم های دیجیتال است. با نرخ فعلی و پیش‌بینی‌شده رشد جمعیت جهان، چنین مواد معدنی نقش مهم‌تری در کمک به رشد اقتصادی در سراسر جهان خواهند داشت.
این با تعهدات جهانی برای دستیابی به انتشار خالص صفر گازهای گلخانه ای تا سال 2050 و استراتژی هایی با هدف رشد در بخش های تولیدی پیشرفته تقویت شده است. مواد معدنی حیاتی پایه‌ای خواهند بود که آینده انرژی پاک و پایدار بر روی آن ساخته می‌شود و نوآوری و پیشرفت را در مقیاس جهانی تسریع می‌کند.
مواد معدنی حیاتی چیست؟
مواد معدنی حیاتی گروهی از منابع معدنی هستند که برای عملکرد اقتصادها و صنایع مدرن اهمیت زیادی دارند، اما عرضه آنها در معرض اختلال است. تعیین بحرانی هم از اهمیت یک ماده معدنی برای فناوری ها و صنایع حیاتی و هم از خطرات مرتبط با زنجیره تامین ناشی می شود. بحرانی بودن پویا است: در طول زمان با تغییر تقاضا، اکتشافات جدید، تغییرات تولید و تکامل ژئوپلیتیک تغییر می کند.
ماده معدنی که امروزه حیاتی تلقی می شود ممکن است در آینده در صورت ظهور جایگزین یا توسعه تولید، حیاتی نباشد. مواد معدنی حیاتی امروزه عمدتاً عناصر خاکی کمیاب و فلزات هستند که نقش اصلی را در بخش‌های فناوری پیشرفته مانند وسایل نقلیه الکتریکی، انرژی‌های تجدیدپذیر، الکترونیک و سیستم‌های دفاعی ایفا می‌کنند.
فهرست مواد معدنی ضروری ممکن است بر اساس پیشرفت های تکنولوژیکی، رشد اقتصادی و پویایی های ژئوپلیتیکی تغییر کند. فهرست مواد معدنی حیاتی 2023 که توسط وزارت انرژی ایالات متحده منتشر شده و مشابه فهرست ارائه شده توسط آژانس بین المللی انرژی (IEA) است، شامل 50 ماده معدنی است که حیاتی تلقی می شوند. فهرست تعریف شده مواد معدنی ضروری ممکن است از کشوری به کشور دیگر بسته به اولویت های ملی و منطقه ای متفاوت باشد.
اهمیت فزاینده مواد معدنی حیاتی به دلیل نقش اساسی آنها در فناوری های حیاتی برای حفظ زندگی مدرن و انتقال جهانی انرژی پاک است. از آنجایی که سیستم‌های انرژی تجدیدپذیر مانند توربین‌های بادی و پنل‌های خورشیدی در کنار دستگاه‌های الکترونیکی مانند گوشی‌های هوشمند و خودروهای الکتریکی تکثیر می‌شوند، تقاضا برای این فلزات و مواد معدنی در حال افزایش است. با این حال، با افزایش وابستگی به مواد معدنی حیاتی، زنجیره تامین آن آسیب پذیری های فزاینده ای دارد.
تنگناهای در دسترس بودن مواد می تواند در تمام مراحل فرآیند، از استخراج تا تولید، رخ دهد. اختلال در عرضه مواد معدنی مانند لیتیوم و کبالت می تواند بر صنایعی که به خواص منحصر به فرد خود متکی هستند مانند باتری ها و وسایل نقلیه الکتریکی تأثیر بگذارد.
انتقال به انرژی پاک و نقش مواد معدنی حیاتی
تقاضای فزاینده برای مواد حیاتی بر فناوری‌هایی مانند پنل‌های خورشیدی، توربین‌های بادی و خودروهای الکتریکی نیز تأثیر می‌گذارد که می‌توانند چندین برابر بیشتر از همتایان مبتنی بر سوخت فسیلی خود به مواد معدنی نیاز داشته باشند.
به عنوان مثال، یک ماشین الکتریکی می تواند شش برابر بیشتر از یک ماشین معمولی از مواد معدنی استفاده کند، در حالی که یک مزرعه بادی می تواند نه برابر بیشتر از یک نیروگاه گاز در هر واحد ظرفیت انرژی از مواد معدنی استفاده کند.
گزارش آژانس بین‌المللی انرژی در مورد نقش مواد معدنی حیاتی در انتقال انرژی پاک، زمینه‌ای را در مورد روند رشد فعلی و مورد انتظار تقاضای مواد معدنی فراهم می‌کند. از آنجایی که کشورها به شدت در انرژی پاک سرمایه گذاری می کنند، میانگین نیازهای معدنی به ازای هر واحد ظرفیت انرژی از سال 2010 تا کنون 50 درصد افزایش یافته است.
حمل و نقل الکتریکی یکی از راه‌های اصلی کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای در نظر گرفته می‌شود، اما خودروهای موتور احتراق داخلی را نمی‌توان بدون زنجیره تامین پایدار مواد معدنی و فلزات با خودروهای الکتریکی جایگزین کرد. موضوع مشترک در میان فناوری‌های مختلف انرژی پاک این است که همه آنها به مواد معدنی و فلزات نیاز دارند که حداقل دو مورد از آنها در سطح بحرانی متوسط یا بالا در نظر گرفته می‌شوند.
خطرات زنجیره تامین مواد معدنی برای انتقال انرژی پاک را می توان با در نظر گرفتن تعدادی از رویکردهای موازی کاهش داد. این شامل حمایت از تلاش‌های تحقیق و توسعه، سرمایه‌گذاری در نوآوری‌های فناوری، و بهبود و تقویت سیاست‌های بازیافت است. با این حال، امنیت عرضه بدون سرمایه گذاری در ایجاد ذخایر استراتژیک مواد معدنی حیاتی محقق نمی شود که به نوبه خود مستلزم همکاری بین المللی بین تولیدکنندگان و مصرف کنندگان است.
