آیا فرمان از دست پوتین خارج شده است؟/شورش داغستان

به نوشتن cnn، جمعیت بیرون فرودگاه تابلوهایی با شعارهایی مانند “کودک کش در داغستان جایی نیست” در دست داشتند. به گزارش خبرگزاری دولتی روسیه تاس، «تظاهرات کنندگان علیه درگیری اسرائیل و فلسطین هستند».

دفتر نخست وزیری و وزارت خارجه اسرائیل روز یکشنبه پس از انتشار این خبر بیانیه مشترکی صادر کردند و گفتند که اسرائیل از مجریان قانون روسیه انتظار دارد “از رفاه همه شهروندان اسرائیلی و یهودی هر کجا که می روند محافظت کند.” شورشیان “.

پوتین در اظهارات روز دوشنبه خود از مقامات خواست تا “اقدامات قاطع، به موقع و دقیق برای کمک به حفاظت از نظم قانون اساسی روسیه، حقوق و آزادی های شهروندان ما، و هماهنگی بین قومیتی و ادیان” اتخاذ کنند.

پوتین گفت: «رویدادهای شب گذشته ماخاچ‌کالا در شبکه‌های اجتماعی تحریک شده‌اند و «دست‌های سازمان‌های اطلاعاتی غربی پشت آن هستند» و از احساساتی که در داغستان با کشتار غیرنظامیان غزه برانگیخته شده است، استفاده می‌کند.

پوتین گفت: ما فقط می توانیم به فلسطین کمک کنیم تا با کسانی که پشت این فاجعه هستند مبارزه کند. ما، روسیه، در چارچوب عملیات نظامی ویژه خود با آنها می جنگیم.

چنین اظهاراتی نیاز به بررسی جدی دارد.

از زمان حملات حماس در 7 اکتبر، پوتین یک اقدام متعادل بین المللی ظریف انجام داده است، و خود را به عنوان یک میانجی بالقوه قرار داده و از هر دو طرف خواستار خویشتن داری شده است، موضعی که مورد تشویق حماس قرار گرفته است.

و در سخنان روز دوشنبه خود، پوتین شدیدترین انتقاد خود را از اسرائیل تا به امروز انجام داد و گفت که “وقایع هولناکی که در نوار غزه رخ داده قابل توجیه نیست” و افزود که وقتی عکس های “کودکان مرده و خون آلود” را می بینید، “مشت های شما” گره خواهد خورد و اشک از چشمانت جاری خواهد شد.

منطقه پرتنش روسیه

آن تصاویر به وضوح داغستان، جمهوری با اکثریت مسلمان را خشمگین کرد.

این منطقه دارای جمعیت کمی یهودی است (یهودیت یکی از قدیمی ترین ادیان داغستان است که توسط جوامع فارسی زبان “یهودیان کوهستانی” انجام می شود)، اما پس از قرن ها همزیستی با همسایگان مسلمان، جمعیت به دلیل مهاجرت کاهش یافته است.

درخواست های پوتین برای مهار بحران غزه در روزهای اخیر خشم اسرائیل را برانگیخته است. بر اساس بیانیه مطبوعاتی روز یکشنبه وزارت خارجه اسرائیل، سفیر روسیه در اسرائیل در اعتراض به سفر هفته گذشته هیئت حماس به مسکو به وزارت خارجه احضار شد.

اما پوتین مخاطبان مختلفی را مورد خطاب قرار می دهد. روسیه شبکه پیچیده ای از روابط در خاورمیانه دارد: پوتین از بشار اسد، رئیس جمهور سوریه (دشمن اسرائیل) حمایت می کند. برای جنگ در اوکراین به ایران (دیگر دشمن اسرائیل) بستگی دارد. و او دوست نزدیک محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان، یکی دیگر از بازیگران قدرتمند منطقه است.

او همچنین از روابط کاری صمیمانه با همتایان اسرائیلی خود برخوردار بوده است، اگرچه روابط او با نخست وزیر اسرائیل بنیامین نتانیاهو سرد شده است.

اما این پویایی های منطقه ای تصویر بزرگتر را مبهم می کند. پوتین خود را درگیر مبارزه اگزیستانسیال علیه ایالات متحده و غرب می بیند و اوکراین را میدان اصلی نبرد می داند. اکنون لفاظی های او – علیه “کسانی که پشت این فاجعه هستند” – به نظر می رسد که یک خط مستقیم بین اوکراین و غزه ترسیم کند.

جان کربی، هماهنگ کننده ارتباطات راهبردی شورای امنیت ملی درباره ناآرامی های فرودگاه گفت: «ما چیزی از کرملین نشنیده ایم. هیچ چیز، هیچ محکومیتی، هیچ دعوتی برای توقف نفرت، تبعیض و نابردباری نیست.

کربی افزود: «این روایت کلاسیک روسی است که وقتی مشکلی در کشور شما پیش می‌آید… شخص دیگری را سرزنش کنید، تأثیرات خارجی را مقصر بدانید».

ناظران همچنین به سرعت به این نکته اشاره کردند که نگرانی پوتین در مورد تلفات غیرنظامیان در غزه نابجاست.

ارتش او همچنان به جنگ علیه اوکراین ادامه می دهد، کارزاری که زیرساخت های غیرنظامی را هدف قرار داده و شهرها را ویران کرده است و دادگاه کیفری بین المللی (ICC) حکم بازداشت رئیس جمهور روسیه را به دلیل رفتار کشورش در طول جنگ صادر کرده است.

اما پوتین استراتژی‌ای دارد که تاکنون نتیجه داده است: در سطح بین‌المللی، دیپلمات‌های مسکو کمپین روابط عمومی جهانی را راه‌اندازی کرده‌اند که روسیه را به‌عنوان یک قدرت ضداستعماری سرسخت نشان می‌دهد که از جنوب جهانی حمایت می‌کند، حتی اگر این کشور باشد. کشور به دنبال استقلال در اوکراین است.

شعار علیه اسرائیل

رسانه دولتی روسیه نیز این روایت را در داخل کشور تکرار کرده است. از زمان حملات حماس به اسرائیل در 7 اکتبر، برخی از مفسران و سیاستمداران تلویزیون دولتی روسیه انتقادات خود را از اسرائیل افزایش داده اند، در حالی که جنگ در غزه به راحتی توجه بین المللی را از اوکراین منحرف می کند.

اما همانطور که شورش های داغستان نشان داد، لفاظی های ضد اسرائیلی می تواند به سرعت از کنترل دولت فرار کند.

در اوایل این ماه، رمضان قدیروف، جنگ سالار هوادار کرملین که بر جمهوری همسایه چچن در داغستان حکومت می کند، “حمایت کامل” خود را از فلسطین ابراز کرد و ایده استقرار نیروهای “صلح” خود را برای حل مناقشه بین اسرائیل و اسرائیل مطرح کرد. حماس انجام داد

ممکن است ایده ای دور از ذهن به نظر برسد (کادیرف سابقه حقوق بشری وحشتناکی دارد)، اما برای نزدیک به دو دهه، مرد قدرتمند چچنی به پوتین کمک کرده است تا در مورد صلح وحشیانه و ناآرام در قفقاز شمالی روسیه، منطقه ای که داغستان را نیز در بر می گیرد، مذاکره کند.

بنابراین، حفظ صلح در داغستان احتمالاً در ذهن کرملین است. اعتراضات سال گذشته در پاسخ به دستور بسیج دولت روسیه در این جمهوری آغاز شد و برخی از فعالان شکایت داشتند که اقلیت های قومی به طور ناعادلانه برای خدمت در اوکراین استخدام می شوند. جنگ غزه هم بازی دیگری به این آتش می افزاید.

هارولد چمبرز از رصدخانه مستقل روسیه در اظهار نظر درباره رویدادهای روز یکشنبه، به وضعیت وخیم اقتصادی داغستان و جنگ در اوکراین به عنوان عواملی که نارضایتی محلی را دامن می‌زند، اشاره کرد.

چمبرز نوشت: «شرایط کلی اجتماعی-اقتصادی داغستان همچنان رو به وخامت است. مایحتاج اولیه مانند برق، آب و گاز به صورت نامنظم تامین می شود که همین چند ماه پیش باعث اعتراضات کوچکی شد. علاوه بر این، جنگ روسیه در اوکراین به شدت داغستان را تحت تأثیر قرار داده است و تلفات قابل توجهی بر جمعیت منطقه برجای گذاشته است. درخواست های عمومی و اقدامات کوچک همیشه با شکست مواجه می شود و نیمه کاره انجام می شود.

پوتین ماه‌هاست که یک بازی ژئوپلیتیکی پرمخاطره انجام می‌دهد و روی بی‌اعتمادی ضدغربی شرط می‌بندد تا از جنگش علیه اوکراین حمایت کند. اما شورش در منطقه جنوبی داغستان نشان می دهد که این مدل چقدر سریع می تواند نتیجه معکوس داشته باشد، به ویژه برای کسانی که در اتاق پژواک تبلیغات دولتی روسیه به دام افتاده اند.