آیا فداکاری معدنچی در نجات همکارانش در فاجعه معدن طبس/قهرمان معدن طبس را می دانید؟

به گزارش رکنا، هادی نوباغی 45 ساله و اهل جوین شهرستان سبزوار است. او 5 فرزند دارد و 5 سال است که در آنجا زندگی می کند. معدن زغال سنگ طبس نوباغی به همراه 5 نفر از همشهریانش برای خوردن یک لقمه نان حلال سر سفره و پرداخت مخارج زندگی به مدت یک هفته به معدن زغال سنگ می رفتند و پس از اتمام کار به خانه برمی گشتند. شهر به خانواده اش می دادند و در ازای آن ماهی 16 میلیون به او می دادند. حقوق او در شب حادثه برای نجات همراهانش جان خود را به دست گرفت و توانست تعدادی از آنها را از تونل بیرون بیاورد اما در نهایت بر اثر استنشاق گاز بیهوش شد و به زمین افتاد.

وظیفه نوباغی در معدن استخراج زغال سنگ از معدن با استفاده از دستگاه پیکور و تعویض تیرهای چوبی برای جلوگیری از ریزش معدن بود. پس از انجام این کار، او و همراهانش اخگرها را در گاری می ریختند تا از معدن بیرون بیاورند و در امتداد زمین حرکت دهند. اما در ساعت 22:30 شنبه 31 شهریور، حادثه ای رخ داد که سرنوشت بسیاری از معدنچیان را تغییر داد.

نوباغی می گوید: در زمان حادثه در کارگاه 35 بلوک B مشغول به کار بودم که ناگهان مامور امنیتی آمد و فریاد زد فرار کنید، گاز در معدن پخش شده بود. ابتدا نمی دانستیم چه اتفاقی افتاده است اما فریادهای او ما را می ترساند. عده ای که کار می کردند کار را رها کردند و از معدن فرار کردند.

نوباغی می افزاید: وقتی از معدن خارج شدیم دیدم از همکارانم که در حال کار هستند خبری نیست. بعد دوباره لباس پوشیدم و وارد معدن شدم. وقتی جلوتر رفتم متوجه شدم بسیاری از همکاران و همشهریانم خفه شده اند. در همین حین متوجه شدم که 3 یا 4 نفر هنوز نفس می کشند. آنها را از معدن بیرون آوردم و به دنبال یارانم برگشتم.

باغی که نتوانست جان خود را بگیرد و از معدن فرار کند، همچنان در جستجوی افرادی بود که در داخل معدن زنده بودند. می گوید: جلوتر که رفتم با جسد چند تن از همکارانم مواجه شدم. برخی از اجساد را به امید زنده شدن آنها برداشتم. داشتم به کارگاه دیگری می رفتم که یکی از مهندسان به من گفت نرو، خطرناک است، اما طاقت نیاوردم و رفتم ببینم کدام یک از همشهریانم زنده هستند. می گوید: 15 نفر آنجا بودند، همه جایشان را گم کرده بودند، وقتی رسیدم دیدم یکی از آنها بلند شد. او از استنشاق گاز متان حالت تهوع داشت. آن را بیرون آوردم و سپس به معدن برگشتم تا دوستانم را پیدا کنم. وقتی جلوتر رفتم دیدم که وجود گاز متان همه را خفه کرده است. من آنها را در وضعیت بسیار بدی دیدم. صحنه ای دیدم که تا آخر عمر فراموشش نمی کنم.

نوباغی می‌گوید: واقعاً یادم نیست کی بیهوش شدم. اما در حال بیرون آوردن اجساد دوستانم بودم که احساس سرگیجه کردم و روی زمین افتادم و دیگر چیزی به یاد ندارم.

وی درباره علت این حادثه نیز می گوید: در یکی از کارگاه ها بچه ها مشغول کار بودند که با هلی کوپتر مشغول جداسازی زغال بودند که گاز نشت کرد و در آنجا منفجر شد. از آنجایی که بلوک های C و B به هم متصل هستند، گاز خیلی سریع به منطقه ای که ما در آنجا بودیم رسید.

این معدنچی می افزاید: 2 نفر از همشهریانم در قسمتی بودند که منفجر شد و جان خود را نیز از دست دادند.