به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، فاطمه راکعی، فعال سیاسی اصلاح طلب در یادداشتی با عنوان «نیازی به نام استانداران زن» در روزنامه اعتماد نوشت:
در آستانه انتخاب استانداران دولت چهاردهم باید به این سوال اساسی پرداخت که چرا زنان ایرانی هرگز به عنوان استاندار در ساختار سیاسی مناطق مختلف کشورمان حضور نداشته اند؟ در حالی که تحولات بسیار مثبتی برای مدیریت زنان در دولت دکتر مزیکیان رخ داده است و یک وزیر زن، چندین معاون رئیس جمهور زن و همچنین اولین زن به عنوان سخنگوی دولت در بالاترین سطوح اجرایی وجود دارد، اما به دلیل حذف تاریخی آنتلا لازم است زنان در ساختار مدیریتی کشور به حضور زنان توانمند و متخصص در معاونتهای وزیر، مدیران کل و بهویژه استانداریها توجه ویژه داشته باشند.
بر اساس قانون برنامه ششم 30 درصد پست های مدیریتی کشور باید در اختیار زنان باشد که در دولت سیزدهم به آن توجهی نشد. این در حالی است که بسیاری از رهبران زن در دولت های یازدهم و دوازدهم در سمت های استاندار، فرماندار، معاون استاندار و مدیرکل فعال بودند و بر اساس سلسله مراتب تخصصی دولت سیزدهم، باید از ظرفیت آنها در استانداری هایی مانند بوینو استفاده می شد. . در شرایطی که دولت چهاردهم توجه ویژه ای به محتوای برنامه های بالادستی دارد، تحقق مشارکت 30 درصدی زنان در مدیریت ضروری است. شاید امروز زمان آن رسیده است که برخی از استانداران زن برای اولین بار در جمهوری اسلامی منصوب شوند و شروع به کار کنند.
معرفی فرزانه صادق ملواجرد به عنوان وزیر راه و شهرسازی که با توجه به تجربه و شایستگی وی صورت گرفت … همچنین انتخاب فاطمه مهاجرانی (سخنگوی دولت)، زهرا بهروز آذر (معاون زنان و خانواده رئیس جمهور) ، شینا انصاری (رئیس سازمان محیط زیست) و سایر مدیران زن برای سمت های معاونت وزیر و …. آنها نشان دادند که کشور می تواند از ظرفیت های تخصصی و مدیریتی زنان به خوبی استفاده کند. اما اهمیت حضور زنان در استانداری ها از چند منظر بسیار حائز اهمیت است. بررسی ریشههای آسیبهای اجتماعی و ناهنجاریهای شهری و استانی نشان میدهد که کشور نیازمند رویکردهای نوین و نوین مدیریتی است.
بخشنامه های کارشناسی در نقاط مختلف جهان علاوه بر بهره مندی از پیشنهادهایی چون مهربانی و جدیت، اعتقاد به سیاست تنش زدایی و تسامح و حساسیت بیشتر، می تواند بسیاری از مشکلات استان ها را حل کند. . امروزه حتی در بسیاری از کشورها از زنان برای پستهای حساس مانند وزارت دفاع استفاده میشود، به طوری که رویکردهای صلحطلبانه زنان فرهنگ تساهل را در جهان توسعه میدهد.
با در نظر گرفتن این حقایق و نسبت 30 درصدی زنان در مدیریت کشور بر اساس اسناد قبلی، باید از بین 31 استانداری که در دولت چهاردهم منصوب می شوند، حداقل 5 تا 7 استاندار زن انتخاب شوند. من نه تنها این نسبت را زیاد نمی دانم، بلکه معتقدم زنان با توجه به اینکه نیمی از جمعیت جامعه را تشکیل می دهند، به مهارت و تجربه خود متکی هستند.
این نسبت حتی می تواند تا 50 درصد افزایش یابد. این موضوع باید از طریق رسانه ها و محافل کارشناسی مطرح شود تا با بحث و مناظره بهترین تصمیم برای منافع ملی کشور گرفته شود.
27218