صادق بوغی پیرمرد ۷۰ ساله گیلانی است که با آواز خواندن و رقصیدن در بازار بزرگ شهر رشت به شهرت رسید. او به خاطر حرکات موزون و انرژی زیادش در بین مردم بسیار محبوب است.
صادق بوقی کیست؟
صادق بنا متجد ملقب به صادق بوقی در سال ۱۳۳۲ در بندرانزلی به دنیا آمد.
صادق بوقی در گذشته سال ها به عنوان نوازنده ترومپت، رهبر و تبلیغاتی در کنار تیم های فوتبال شمال فعالیت می کرد که به همین دلیل به او لقب «صادق بوقی» داده بودند. پس از بازنشستگی به کار ماهی فروشی پرداخت. او هنوز تاکسی دارد و البته در زمان بیکاری به دوستانش که در بازار رشت ماهی می فروشند سر می زند.
صادق بوقی از سال ۱۳۹۸ به صورت خودجوش در بازار رشت شروع به رقص و آواز کرد و به سرعت در بین مردم محبوب شد. ویدئوهایی از آواز خواندن و رقصیدن او در فضای مجازی منتشر شد و شهرت او را افزایش داد.
قطعا خداحافظ چربی های شکم! (تضمینی از شب تا صبح)
صادق بوغی به دلیل اخلاق نیکو و خوش رفتاری در بین مردم رشت محبوبیت زیادی دارد و به عنوان نماد شهر رشت شناخته می شود. همیشه با مردم با لبخند و مهربانی رفتار می کند و به آنها احترام می گذارد.
متن آهنگ چیه؟
ترانه ای که صادق بوقی می خواند و این روزها در فضای مجازی بسیار مورد توجه قرار گرفته است عمدتاً طنز است و اتفاقاً کارکرد این نوع آهنگ ها شادی و نشاط جمعیت است.
به هوای سطح آب (به هوای آب رودخانه)
آب سر غوطه بزه باک میان (کنار آب، غوطه ور در مخزن حلبی)
بریم بیا بریم
یک روز غروب آسمان.
بازمه تی خالا گشا با تیرکمان (با تیرکمان به لاله گوشت زدم)
بریم بیا بریم
ای روز من کی یزید کافر است (روزی که یزید کافر است)؟
بوشویا انزلی بین شرق و غرب
بریم بیا بریم
اگر بگویند ما رشتی هستیم (اگر بگویند ما رشتی هستیم)
ما یک مشت هستیم
با تاکسی برمی گردیم.
بریم بیا بریم
شاد باش (شاد باش و شاد باش)
هوی هوی
شروع به صحبت کردن
هوی هوی
زلزله ایجاد کند
هوی هوی
بگذار بروم (بگذار بروم)
هوی هوی
توضیحاتی در مورد متن آهنگ.
بسیاری از جملاتی که در شعر بالا به کار رفته فقط به منظور قافیه سازی شعر است و نباید زیاد به معنای آنها توجه کرد. مانند برخی از آهنگ ها و جناس های محلی یا فارسی، بسیاری از عبارات معنای خاصی ندارند و فقط برای قافیه هستند (مانند Ethel Matel Tutoule، Gao Hasan Che Jore؟!!! Take the milk of Handstone). در واقع هدف سرگرم کردن مردم است.
مثلاً بیتی از یک آهنگ معروف فارسی مثل «یک روزی تنگ گوروب آسمون» و بعد شعر با شوخی ادامه می‌یابد که «گوش خاله‌ات را زدم» فقط با قافیه می‌آید.
منبع: عصر ایران
