آیا بارورسازی ابرها موثر است؟ / رئیس مرکز ملی اقلیم توضیح داد

به گزارش رکنا به نقل از فارس، کم بارندگی و بی بارانی. باران و برف باعث شده روش جدیدی بر سر زبان ها بیفتد، بارورسازی ابرها.

نامی که بارها شنیده شده و برخی معتقدند این راه حلی برای مقابله با آن است. خشکسالی es، اما هنوز در سطح جهانی در پروژه است بارورسازی ابرها هیچ نتیجه ملموس و قابل قبولی ارائه نشده است. در روزهای اخیر گفته می شود ایران نیز به بارورسازی ابرها فکر می کند.

احد تعزیفی، رئیس مرکز ملی مدیریت بحران آب و هوا و خشکسالی سازمان هواشناسی وی درباره بارورسازی ابرها به خبرنگار فارس گفت: سازمان جدیدی در وزارت نیرو برای بارورسازی ابرها ایجاد شده است. این سازمان وظیفه بارورسازی ابرها را بر عهده دارد که نام آن «بهره برداری فناوری از آب های جوی» است.

آیا لقاح مفید است؟

وی ادامه داد: بارورسازی ابرها موضوعی بحث برانگیز در هواشناسی است زیرا سیستم های جوی دارای تنوع زیادی هستند، میزان انرژی در سیستم های جوی و امواج هواشناسی که باران تولید می کنند بسیار زیاد است و بسیار بیشتر از میزان انرژی تولید شده توسط انسان است. این سیستم ها دارای تنوع داخلی زیادی هستند. از دهه 1940 اقداماتی برای بارورسازی ابرها انجام شده است، اما از آنجایی که آشکار کردن تأثیر انسان بر ابرها بسیار دشوار و چالش برانگیز است، پس از این همه سال هنوز توافقی صورت نگرفته است.

تصفی افزود: در نقطه ای که کوددهی انجام می شود، همزمان باران می بارد، برخی معتقدند این باران بدون کوددهی می آمد. شرکت هایی که این کار را انجام می دهند معتقدند این بارندگی به دلیل فعالیت آنهاست. آنها معتقدند که مدت زمان بارندگی یا حتی شدت آن افزایش یافته است. با توجه به تنوع طبیعی ابرها، حتی اگر بارورسازی صورت نگیرد، ممکن است دو نوع بارش در یک منطقه اتفاق بیفتد که ناشی از تغییرپذیری سیستم های جوی است.

رئیس مرکز ملی مدیریت بحران اقلیم و خشکسالی سازمان هواشناسی ادامه داد: در مورد موثر بودن یا نبودن کوددهی توافقی وجود ندارد. البته یک سری فضاهای محدود در آزمایشگاه ایجاد می کنند و شرایطی را فراهم می کنند که فضای آزمایشگاه را کدر می کند، اما برخی معتقدند شرایط طبیعت مطابق با آزمایشگاه نیست. در آزمایش، رطوبت به طور مصنوعی وارد می شود و مقداری فشار، باد و اثر توپوگرافی ایجاد می کند که هیچ شباهتی به شرایط واقعی در طبیعت ندارد.

کوددهی کمکی به خشکسالی نمی کند.

وی بیان کرد: طبق گزارش سازمان جهانی هواشناسی تقریبا 60 کشور در حال انجام این کار هستند که بیشتر آنها تحقیقاتی هستند و برخی ادعای عملیاتی شدن دارند. به عنوان مثال، در فصل گرم امارات متحده عربی ابرها را با ذرات نمک بارور می کند و ادعا می کند که موفق شده است. اما سازمان جهانی هواشناسی این موضوع را به طور کامل نمی پذیرد و آن را زیر سوال می برد.

وظیفه در پایان افزود: مدت هاست گزارش هایی مبنی بر ارائه گزارش هایی در این زمینه از سوی سازمان های بین المللی منتشر شده که لقاح را موضوعی در دست بررسی اعلام کرده اند. کوددهی روشی برای رفع خشکسالی نیست. کوددهی نمی تواند خشکسالی را در یک منطقه حل کند. Max ابزاری از گروه ابزارهای مدیریت منابع آب است.

بارورسازی ابرها چیست؟

عملیات افزودن مجموعه ای از مواد شیمیایی به ابرها که منجر به افزایش برف و باران می شود، بارورسازی ابرها نامیده می شود. این ساده ترین پاسخی است که می توان به این سوال داد که بارورسازی ابرها چیست. با انجام این کار، ذرات کوچک در ابرها پخش می شوند تا باران یا برف ببارد.

بررسی تاریخچه بارورسازی ابرها.

آزمایشگاه تحقیقاتی شرکت جنرال الکتریک آمریکا اولین مکانی بود که فرآیند بارورسازی ابرها انجام شد. در 12 ژوئیه 1946، وینسنت شیفر بلورهای یخ خشک را در دمای 78- درجه سانتیگراد در ابرهای تولید شده مصنوعی در یک محفظه رها کرد. علاوه بر این، از طریق انجماد قطرات ابر سرد، بلورهای یخ ایجاد شده و به صورت برف در انتهای محفظه ابر مشاهده می‌شوند. این اولین شواهد آزمایشگاهی لقاح ابرها بود.

در 13 نوامبر 1946، همزمان با این تحقیق، دکتر لانگمویر، برنده جایزه نوبل، آزمایش میدانی را بر روی یک لایه ابر در کوه گریلاک، در شرق شنکتادی، ایالت نیویورک انجام داد. دمای این ابر که در ارتفاع حدود 4270 متری از سطح زمین قرار داشت، 20- درجه سانتیگراد بود. لانگمویر 1.36 کیلوگرم یخ خشک را در یک مسیر خطی به طول حدود 3 مایل بر روی این ابر پاشید و مشاهده کرد که کل محتوای آب ابر در عرض 5 دقیقه به برف تبدیل می شود. برف حاصل حدود 2000 فوت زیر ابرها فرود آمد و قبل از رسیدن به زمین به دلیل خشکی هوا تبخیر شد.

تاریخچه اقدامات انجام شده برای بارورسازی ابرها در ایران

سابقه بارورسازی ابرها در ایران به قبل از انقلاب برمی گردد. دولت یک بار در سال 2046 تلاش کرد تا با همکاری آمریکایی ها ابرهای ایران را بارور کند اما به نتیجه ای نرسید. در سال 1347 در ماده 19 قانون آب و ملی شدن آن، وزارت آب و برق وقت مجبور به تامین آب مورد نیاز کشور از طرق مختلف از جمله بارورسازی ابرها در فاصله سال های 53 تا 57 با همکاری شد. یک شرکت کانادایی و با استفاده از هواپیما و ترکیب یدید نقره، ابرهای بالای محدوده سد کرج و جاجرود را بارور کردند. پس از انقلاب در فاصله سال های 68 تا 74 بارورسازی ابرها در سطح زمین و عمدتاً در ارتفاعات شیرکوه یزد انجام شد تا اینکه در سال 1354 مرکز ملی بارورسازی ابرها افتتاح شد که از سال 1355 به طور رسمی کار خود را آغاز کرد.