هیئت داوران جایزه میگل د سروانتس که به ادبیات اسپانیایی افتخار می کند، آلوارو پومبو گارسیا د لوس ریوس را شایسته دریافت این جایزه با 125000 یورو اعطا شده توسط وزارت فرهنگ اعلام کرد.
به گزارش ال پایس، این جایزه به خاطر شخصیت خلاق خارق العاده، اشعار بی نظیر و روایت بدیع به او داده شد. وی همچنین برجستگی داشت: او علاوه بر سطح شعری و مقاله نویسی قابل توجه، از داستان نویسان بزرگ زبان ماست که احساسات عمیق و متناقض انسان و موقعیت او را از منظر عاطفی بررسی می کند.
هیئت داوران همچنین خاطرنشان کردند که نویسنده جهان را به زبانی توصیف میکند که تحریفهای واقعیت را با پوششی طنز بازتاب میدهد و نثر او نشاندهنده سبکی است که نویسندگان کلاسیک آرزوی آن را داشتند: “من همانطور که صحبت میکنم مینویسم”. آلوارو پومبو چیزی خلق کرده است که نمایانگر نویسندگان بزرگ است: دنیای ادبی خودش، بی زمان و ضروری، تکان دهنده و غم انگیز.
آلوارو پومبو گارسیا د لس ریوس در سال 1939 در سانتاندر اسپانیا به دنیا آمد. او فلسفه و ادبیات را در دانشگاه مادرید خواند و پس از آن مدرک لیسانس فلسفه را در کالج بیرکبک لندن گرفت. این نویسنده که از سال 2004 عضو آکادمی سلطنتی زبان اسپانیایی است، بیش از نیم قرن آثاری منتشر کرده است و خالق رمانها، داستانهای کوتاه، مقالات روزنامهنگاری، کتابهای غیرداستانی و شعر است. از آثار او میتوان به «پروتکلها» (1973)، «تغییرها» (1977)، «داستانهایی درباره کمبود ماده» (1977)، «همسانی» (1979)، «بهسوی قانون اساسی شاعرانه امسال» (1977)، « قهرمان Mansard Mansards» (1983)، «پسر ولگرد» (1984)، «جنایت های کوچک» (1986)، «مترو پلاتینیوم ایریدیوم» (1990)، «پروتکل هایی برای تولد دوباره زمین» (1992)، ظهور ابدی زنانه که توسط اچ ام. پادشاه گفته می شود» (1993)، «جایی که زنان هستند» (1996)، «زندگی سنت فرانسیس آسیزی» (1996)، «داستان های بازیافتی» (1997)، مربع کردن دایره» (1999)، «سقف» (2001)، «پنجره ای رو به شمال» (2004)، «سرور ماتیلدا تورپین» (2006)، «مرگ قبلی ستوان الوف» (2009)، دنیای بزرگ (2015)، “خانه ساعت” (2016)، “پرتره ویسکونت در زمستان” (2018)، “سرنوشت یک گربه معمولی” (2020)، “داستان بزرگ” (2022) و “راهبی که کلیسا را ترک می کند” (2024).
او جوایز و افتخارات مختلفی مانند جایزه بنیاد فرانسیسکو آمبرال برای بهترین کتاب سال 2023، جایزه بینالمللی منندز پلیو 2023 از دانشگاه بینالمللی منندز پلیو، جایزه ادبی افتخاری سانتاندر 2018، جایزه نادال 2018، جایزه پلانتا6 جایزه سالامبو 2006، دریافت کرده است. و از روزنامه نگاری El Correo 2006، جایزه روزنامه نگاری بنیاد Germaine Sanchez Ruipers در سال 2004، جایزه Fastenrat در سال 2001 و جایزه بنیاد خوزه. مانوئل لارا در همان سال به آنها پیوست.
ریاست هیئت داوران جایزه سروانتس بر عهده لوئیس متئو دیاز، نویسنده برنده جایزه سروانتس در سال 2023، ماریا خوزه گالوز، مدیر کل کتاب های وزارت فرهنگ اسپانیا، کارمه ریرا، نماینده آکادمی سلطنتی اسپانیا، رزا بتی است. مونوز، نماینده آکادمی سلطنتی زبان شیلی، جیم گارائو، نماینده کنفرانس روسای دانشگاه های اسپانیا، کاتموگ پرز نماینده اتحادیه دانشگاه های آمریکای لاتین و کارائیب، لوئیزا کاسترو نماینده موسسه سروانتس، آنجلس نماینده گارسیا از فدراسیون انجمن های روزنامه نگاران اسپانیایی تشکیل شد، بنجامین تورس نماینده فدراسیون روزنامه نگاران ایبرو-آمریکایی، مینی ساوانی نماینده انجمن بین المللی اسپانیایی ها، مارتا سانز پاستور نماینده وزارت فرهنگ و رافائل کادناس نویسنده برنده این جایزه. در سال 2022
این جایزه به ارزش 125000 یورو هر سال به نویسنده ای تعلق می گیرد که با مجموعه آثار خود در غنی سازی میراث ادبی اسپانیا نقش داشته است. هر نویسنده ای که آثار ادبی او به طور کامل یا جزئی به زبان اسپانیایی نوشته شده باشد، می تواند جایزه سروانتس را دریافت کند.
فهرست برندگان این جایزه به شرح زیر است:
1976 خورخه گیلن
1977 Aljo Carpintero
1978 داماسو آلونسو
1979 خورخه لوئیس بورخس و جراردو دیگو
1980 خوان کارلوس آوانتی
1981 اکتاویو پاز
1982 لوئیس روزالس
1983 رافائل آلبرتی
1984 ارنستو ساباتو
1985 گونزالو تورنته بالستر
1986 آنتونیو بوئرو والهو
1987 کارلوس فوئنتس
1988 ماریا زامبرانو
1989 آگوستو روا باستوس
1990 همسر آدولفو کاسارس
1991 فرانسیسکو آیالا
1992 Dolce María Lévinas
1993 میگل دلیبس
1994 ماریو بارگاس یوسا
1995 Camilo José Sella
1996 خوزه گارسیا نیتو
1997 Guillermo Cabrera Infante
1998 خوزه قهرمان
1999 خورخه ادواردز
2000 آستانه فرانسیسکو
2001 آلوارو موتیس
2002 خوزه خیمنز لوزانو
2003 گونزالو روخاس
2004 رافائل سانچز فرلوسیو
2005 سرجیو پیتول
2006 آنتونیو گاموندا
2007 خوان گلمان
2008 خوان مارته
2009 خوزه امیلیو پاچکو
2010 آنا ماریا ماتوته
2011 نیکانور برای
2012 خوزه مانوئل کابالرو بونالد
2013 النا پونیاتوسکا
2014 Juan Gwetisolo
2015 فرناندو دل پاسو
2016 ادواردو مندوزا
2017 سرخیو رامیرز
2018 حیات حیاتی
2019 جوآن مارگاریتا
فرانسیسکو سربروس 2020
2021 کریستینا پری روسی
2022 رافائل کادناس
2023 لوئیس متئو دیز
2024 آلوارو پومبو