حسین مرعشی دبیرکل حزب سازندگی با اشاره به اینکه مهمترین موفقیت مسعود بیزیکیان تاکنون رفع خطر جنگ از ایران بوده است، گفت: خطر جدی است و نباید احساسی به شرایط نزدیک شد. !”
گزیده ای از این گفتگو را در ادامه می خوانید:
هرچند زود است که قضاوت کنیم، اما حدود 100 روز از روی کار آمدن دولت می گذرد، آغاز به کار دولت را چگونه می بینید؟ ما یک دولت اصولگرا داشتیم که با شهادت آقای رئیسی تمام شد و دولتی منتسب به اصلاح طلبان روی کار آمد. مسیرها و تکالیف این دوره را چگونه می بینید؟
آقای مزیکیان دولت خود را اصلاح طلب نمی داند و گفته است «دولت وحدت» یک اصطلاح جدید است. اما حمایت اصلاح طلبان جدی بود و همچنان ادامه دارد. آقای مزیکیان در ابتدای دولت با بدشانسی مواجه شد که بلافاصله پس از افتتاح عملیات تروریستی ناجوانمردانه و منجر به شهادت آقای هانیه شد و این اتفاق دولت را وارد مرحله جدیدی کرد که جو را تحت تاثیر قرار داد. کشور
مهمترین کاری که آقای مزیکیان توانسته انجام دهد و همچنان ادامه دارد این است که کشور را از وارد شدن به شرایط نامناسبی که در شرف وقوع جنگ یا ناامنی بزرگ است، بازدارد. از دیدگاه من، مهمترین مأموریت آقای مدشکیان این است که به عنوان شریک و رهبر در همه مسائل، به ویژه در موضوع سیاست های ایران در خاورمیانه و حفظ ایران به عنوان یک نظام مهم و معتبر در منطقه، بود. بتواند کشور را از ورود به مراحل خطرناک محافظت کند. من به عنوان حامی پزشکان در ایام انتخابات از مشارکت و حمایت خود راضی هستم و معتقدم در این دوره حساس و پرخطر، آقای مدزیکیان نعمت بزرگی برای جمهوری اسلامی است. .
در مورد بدشانسی آقای مزکیان گفتید، فکر می کنم این بدشانسی با انتخاب ترامپ بسیار کاملتر شده است. این حقیقت دارد؟
به هر حال این هم یک مزاحمت جدید است. البته دموکرات ها نه در دوره روحانی و نه در دوره رئیسی آن طور که شایسته بود با آنها همراهی نکردند.
اشتباهات دموکرات ها قابل بخشش نیست. مسئله آمریکا اکنون وارد مرحله کاملا جدیدی شده است. این لزوماً منجر به رکود بیشتر نخواهد شد و ممکن است منجر به گشایش شود. تقریباً همه چیز در منطقه خاورمیانه روی میز و شفاف است. ایران حذف شدنی نیست و ایران تعیین کننده نهایی معادلات خاورمیانه نیست. هم ایران باید بپذیرد که تنها بازیگر منطقه نیست و هم آمریکایی ها، غربی ها و اعراب باید بپذیرند که مسائل منطقه بدون ایران حل نمی شود. در واقع این موضوع احزاب خاورمیانه را به سمت واقع گرایی سوق می دهد.
آیا این بدان معناست که با آمدن ترامپ جو شتاب نمی گیرد؟
نه، من فکر می کنم ممکن است فرصتی برای دستیابی به توافق وجود داشته باشد.
شما با آقای هاشمی خیلی کار کرده اید. فکر می کنید اگر امروز جای آقای هاشمی بودید جزو حامیان اصلی مذاکره با ترامپ بودید؟ بالاخره در تاریخ فلسطین از نماز جمعه آقای هاشمی که بسیار تعیین کننده بود یاد می کنیم. فکر می کنید آقای هاشمی این دو حادثه را که دو روی ماجرا هستند، چگونه پیش بردند؟
ببینید به این زودی ها نیازی به مذاکره مستقیم ایران و ترامپ نیست. موضوع اصلی اختلاف در واقع تخصیص سه جنگی است که اکنون وجود دارد: یکی جنگ مستقیم اسرائیلی ها با غزه و فلسطینی ها، دیگری جنگ اسرائیلی ها با لبنان و آتشی که بین اسرائیل رد و بدل می شود. و ایران اکنون مهم است که ببینیم چگونه مشکلات را حل کنیم.
در صورت امکان نظر آقای هاشمی را گزارش فرمایید.
ببینید آقای هاشمی همیشه یک سیاست واقع بینانه داشته است. اولین دولت آقای هاشمی که تشکیل شد، اولین اقدام آقای هاشمی در دولت جمهوری اسلامی کمک به آزادی گروگان های غربی در لبنان و بهبود روابط با غرب بود.
آقای هاشمی به این نکته توجه عمیق داشت که چون در آن زمان در سطح مقامات نظام اختلاف نظر وجود داشت، همه بر حداقل کار با غرب اتفاق نظر داشتند به جز آمریکا که اروپا باشد، زیرا در آن زمان زمانی که قلم هنوز به عنوان یک قدرت اقتصادی وجود نداشت و در حال تجهیز بود و هنوز یک بازیگر مهم اقتصادی نبود. در آن زمان آقای هاشمی معتقد بود حتی اگر سیاست ما همکاری با اروپا باشد، زمانی اروپایی ها به طور جدی با ما همکاری می کنند که آمریکا هم در بازی ما باشد. بنابراین در دولت آقای هاشمی برنامه ریزی شد و آخرین حجم مبادلات مستقیم ما با آمریکایی ها حدود 4 میلیارد دلار بود.
چه سالی
در سال 1973 آنها مستقیماً 2.5 میلیارد دلار نفت خریداری کردند و ما 1.5 میلیارد دلار قطعات هواپیما و نیازهای نظامی خود را خریداری کردیم. در آن دوره اروپایی ها با ما خیلی خوب کار کردند و هر بار که با آمریکایی ها به آخر خط می رسیدیم، اروپایی ها سطح را بالا می بردند و سخت می گرفتند. اکنون به نظر من مهم این است که جمهوری اسلامی بپذیرد که باید بخشی از راه حل مشکل خاورمیانه باشد نه اینکه همه نقش ها را بر عهده بگیرد. اعراب و اروپاییها نیز نقش دارند و هماهنگی فرامنطقهای برای دستیابی به آتشبس در لبنان و فلسطین در مرحله اول و صلح در مرحله بعد ضروری است تا تنشها در منطقه برطرف و پایان یابد. حضور ترامپ می تواند به ما کمک کند در این مسیر حرکت کنیم. من لزوما ترامپ را یک تهدید نمی بینم و او را یک فرصت می بینم.
در این فضا، روسیه احتمالاً نمیخواهد مثلاً بین ایران و آمریکا مذاکره مستقیم داشته باشد.
آنها هرگز موافقت نکردند، بله.
در این روابط بین الملل نقش همسایگان را اولویت می دانید یا نفوذ مستقیم آمریکا؟
نه، هر دو با هم فرق دارند. اصل این است که ما در منطقه یک واقعیت هستیم. یک قدرت و یک نفوذ. ما باید از این قدرت و نفوذ استفاده کنیم. قدرت در جنگ یا صلح استفاده می شود. رهبری که مخالف ورود کشور به فاز جنگ است بداند چرا ما این قدرت را می خواهیم. قدرت در یک جا تضعیف می شود و در جاهای دیگر به هم ریخته است. قبل از اینکه قدرتمان کاهش یابد، باید از این قدرت برای حل مشکلات بین المللی استفاده کنیم و در سطح منطقه ای و بین المللی ایفای نقش کنیم و به یکی از بازیگران مهم تبدیل شویم. در پرتو این اقدامات، اقتصاد و موضوعات دیگر نیز راه اندازی خواهد شد.