به گزارش خبرگزاری مهر، «حامد حدادی نامی است که در بین طرفداران بسکتبال در سراسر جهان طنین انداز شده است»، گزارش فدراسیون جهانی بسکتبال (فیبا) در مورد حامد حدادی با این جمله آغاز شده و با تاکید بر اینکه این نماد ایرانی دوران حرفه ای پرافتخاری داشته است، ادامه پیدا کرده است.
افتخارات ملی حامد حدادی
در ادامه مروری بر افتخارات حامد حدادی شده است. در این بخش آمده است: این بازیکن ۳۸ ساله مدت‌هاست که جایگاه خود را در تاریخ بسکتبال ایران تثبیت کرده است، او اولین بازیکن ملی بسکتبال ایران بود که وارد NBA شد و افتخارات متعددی را با تیم ملی به دست آورده است. حدادی چهار بار MVP جام فیبا آسیا را به دست آورد و همچنین در دو المپیک و حالا چهارمین جام جهانی بازی کرد، اگرچه این بار دور از یک چیز مشخص بود.
حامد حدادی با رهایی از یک مصدومیت سنگین آماده حضور در جام جهانی شد
بهبودی در شرایط سخت و پرفشار
با این حال، چیزی که حدادی را واقعاً قابل توجه می کند، تعهد بی دریغ او به این ورزش است، حتی در مواجهه با مشکلات، حدادی در ابتدای سال دچار مصدومیت شدید آشیل شد و آرزوهای او در جام جهانی را به تردید انداخت، اما به هیچ وجه نمی توانست همه چیز را برای حضور در تیمش به کار نگیرد.
فیبا در این زمینه با خود حامد حدادی هم گفتگویی داشته است. این گارد راس بسکتبال ایران در این رابطه گفته است: بهبودی بسیار سخت بود. من هشت ماه پیش یک مصدومیت بزرگ از ناحیه آشیل داشتم که نمی توانست به سرعت بهبود یابد اما پزشکم، خانواده ام و همسرم هر روز مرا تحت فشار قرار دادند و واقعا سخت کار کردم تا به زمین بازگردم.
حدادی تاکید کرده است: من بسیار مفتخرم که در چهارمین جام جهانی اینجا هستم تا به هم تیمی هایم و تیمم کمک کنم.
حضور تاثیرگذار در زمین مسابقه
حضور حدادی در زمین گواه استقامت و اراده او بوده است. او ممکن است ۱۰۰ درصد نباشد، اما همچنان همه چیز را به هدف می رساند. میانگین ۹.۵ امتیاز و ۶.۰ ریباند در هر بازی و همچنین صعود به جمع پنج نفر برتر در بلوک‌های تاریخ جام جهانی در کارنامه این بازیکن است.
تاثیرگذارترین بازیکن تیم ملی بسکتبال ایران مقابل برزیل حامد حدادی بود که از کوارتر دوم اجازه بازی پیدا کرد
حدادی: هم تیمی هایم خوب هستند اما تجربه ندارند
در ادامه این گزارش با یادآوری اینکه تیم ملی بسکتبال ایران با متحمل شدن شکست برابر برزیل و ساحل عاج عملا از جام جهانی کنار رفته است، تاکید شده که حتی در این شرایط هم حدادی به فکر آینده است.
در این بخش با تاکید بر اینکه «رهبر کهنه کار تیم ملی بسکتبال ایران هر کاری که می تواند برای کمک به نسل بعدی انجام می دهد» به صحبت های حدادی اشاره شده که گفته است: ما به دنبال آینده هستیم. برای بازیکنان جوان خوب است که مقابل تیم های بزرگ بازی کنند. من سعی کردم اینجا باشم تا کمک کنم بهتر بازی کنند. هم تیمی هایم بازیکنان خوبی هستند اما تجربه ای ندارند.
بازیکنی که هم تیم هایش از هر ثانیه حضورش لذت می برند
البته حدادی چیزی فراتر از یک بسکتبالیست است. او با رهبری و فداکاری خود که الهام بخش بازیکنان جوان پرشماری در کشورش است، نماد و الگوی تیم ملی بسکتبال ایران به حساب می آید. بنابراین جای تعجب نیست که هم تیمی هایش از هر ثانیه حضور او لذت می برند.
ارسلان کاظمی می گوید بعد از بازنشستگی حدادی، همه دلشان برای او تنگ می شود
ارسلان کاظمی: بسکتبال ایران بهتر از حدادی نداشته است
فیبا برای تکمیل گزارش خود در مورد بازیکن شاخص تیم ملی بسکتبال ایران گفتگویی هم با یکی از هم تیمی های قدیمی اش یعنی ارسلان کاظمی داشته است.
کاظمی گفته است: حامد اسطوره ماست، او بهترین بسکتبالیستی است که ایران تا به حال داشته است. فکر می‌کنم اگر یائو مینگ را کنار بگذاریم، او بهترین بسکتبالیست برای من در آسیاست. حامد واقعا تمام تلاشش را کرد که فقط در کنار تیم باشد و از هر طریق ممکن به ما کمک کند.
این ملی پوش بسکتبال ایران تاکید کرده است: مطمئنم که وقتی زمان بازنشستگی او از تیم ملی فرا می رسد، همه دلشان برای او تنگ خواهد شد. آنها می دانند که او چه حضور بزرگی در زمین و خارج از زمین برای ما داشته است. این به نوعی غم انگیز است. من کاش وقت بیشتری با او داشتم.
جام ۲۰۲۳؛ آخرین جام، آخرین رقص
تعهد حدادی به توسعه نسل بعدی بسکتبالیست های ایرانی، گواهی بر شخصیت و عشق او به این ورزش است. این فداکاری و انعطاف پذیری اوست که او را واقعا متمایز می کند. حدادی علیرغم بهبودی از یک مصدومیت بزرگ، اینجاست و همچنان همه چیز را در زمین کنار گذاشته است.
فیبا اینگونه گزارش خود در مورد حامد حدادی را هدایت کرده که «او می داند که این آخرین جام جهانی اوست و از هر لحظه لذت می برد»
بخش پایانی این گزارش به نقل قول حامد حدادی اختصاص پیدا کرده است. او گفته است: این آخرین جام جهانی من است، بنابراین می خواستم برای بازی اینجا باشم. هم تیمی هایم می گویند این آخرین رقص است.
