به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، COP یا کنفرانس اعضای کنوانسیون تغییر اقلیم سازمان ملل متحد یکی از مهم ترین رویدادهای جهانی در حوزه محیط زیست است که به بررسی چالش ها و ارائه راهکارهای مرتبط با تغییرات اقلیمی می پردازد. بیست و نهمین جام که امسال در باکو برگزار شد، فرصت مهمی برای کشورها بود تا با حضور در نشست ها و اجلاس های تخصصی، چالش های زیست محیطی را برجسته کرده و همکاری های بین المللی را تقویت کنند. ایران با وجود چالش های متعدد در حوزه محیط زیست و تغییرات اقلیمی از جمله خشک شدن تالاب ها و انقراض گونه های بومی نیازمند حضور موثر در چنین نشست هایی است.
این نشست امسال با حضور نمایندگان کشورهای مختلف و صاحب نظران حوزه محیط زیست برگزار شد و فرصتی برای تعاملات علمی و دیپلماتیک فراهم شد. غرفه های کشور علاوه بر جلسات عمومی، بستری برای تبادل نظر و نمایش دستاوردها و برنامه های ملی بود. اما ایران با وجود رزرو پرچم، به دلیل عدم پرداخت از این فرصت استفاده نکرد.
دکتر حسین آخانی استاد دانشگاه و یکی از حاضران در جام بیست و نهم با انتقاد از عملکرد تیم ایران در این دیدار به خبرنگار اجتماعی رکنا گفت: غرفه خالی ایران در جام باکو فرصتی بود که قربانی کمبود شد. از برنامه ریزی.”
دکتر آخانی درباره عملکرد تیم ایران گفت: در مدت پنج روز حضورم هیچ تماسی با تیم ایران نداشتم و هیچ اطلاعی از فعالیت آنها به دست نیاوردم حتی در یکی از جلسات تخصصی قرار بود که من انجام دهم. او قرار بود سخنرانی کند اما تیم ایران حضور نداشت.
وی عدم اطلاع رسانی کافی و ضعف هماهنگی را یادآور شد و افزود: کشورهایی مانند عراق با تیم های بزرگ و فعال شرکت کردند در حالی که پاویون ایران خالی ماند.
یکی از محورهای این نشست، تعهدات کشورها بر اساس کنوانسیون پاریس بود. ایران به عنوان ششمین تولیدکننده گازهای گلخانه ای هنوز این کنوانسیون را تصویب نکرده و در تصمیم گیری های جهانی محیط زیست جایگاهی ندارد.
آخانی تاکید کرد: قبل از هر اقدامی در سطح بین المللی اصلاح سیاست های داخلی ضروری است، مصرف غیرمسئولانه انرژی و سوء مدیریت منابع از عوامل اصلی آسیب به محیط زیست کشور است.
آخانی با بیان اینکه سازمان محیط زیست برای اثربخشی بیشتر این جهات را نیز در نظر بگیرد، پیشنهاد کرد: تیم های تخصصی و جامعه علمی در جلسات حضور فعال داشته باشند. نقش بخش خصوصی در تعاملات بین المللی باید تقویت شود.
وی هشدار داد که عدم تغییر رویکردهای فعلی، ایران را از مشارکت در روند جهانی اقدامات زیست محیطی باز می دارد و فرصت های دیپلماتیک ارزشمند را از دست می دهد.
حضور ایران در جام بیست و نهم فرصت از دست رفته تلقی می شود. ضعف مدیریت و برنامه ریزی نه تنها نتوانست صدای ایران را به گوش جهانیان برساند، بلکه جایگاه کشور را در فضای بین المللی تضعیف کرد.
