آنها قوی ترین پرتوهای کیهانی را که وارد جو زمین می شوند شناسایی کردند.

به گزارش رکنا، انرژی این پرتوها حدود 40 ترالکترون ولت (TeV) یا 40 هزار برابر انرژی نور مرئی است. منبع این پرتوها هنوز کاملاً مشخص نیست، اما باید نزدیک به زمین باشد. به عبارت دیگر، از آنجایی که رعد و برق ها با حرکت در فضا انرژی خود را از دست می دهند، تشخیص صاعقه های پرانرژی به این معنی است که احتمالاً از منابع نسبتاً نزدیک به زمین می آیند.

این یک کشف وحشتناک است. در اورانوس و نپتون اقیانوس هایی با عمق 8 هزار کیلومتر وجود دارد!

طبق گزارش ScienceAlert، پرتوهای کیهانی کشف شده از الکترون ها و پادماده آنها، پوزیترون ها تشکیل شده اند و انرژی آنها حدود 40 ترالکترون ولت (TeV) یا 40 هزار برابر انرژی نور مرئی تخمین زده می شود. این پرتوها که توسط رصدخانه سیستم استریوسکوپی با انرژی بالا (HESS) در نامیبیا شناسایی شده‌اند، به دلیل برهم‌کنش با نور و میدان‌های مغناطیسی، انرژی خود را هنگام حرکت در فضا از دست می‌دهند. به عبارت دیگر، تشخیص پرتوهایی با این انرژی بالا به این معنی است که منابع آنها باید نسبتاً نزدیک باشند. با این حال، دقیقاً چه چیزی آنها را تولید می کند هنوز ناشناخته است.

پرتوهای کیهانی ذراتی پرانرژی هستند که توسط ستارگان در حال انفجار، ابرنواخترها یا ستارگان نوترونی، تپ اخترها و دیگر منابع ناشناخته تولید می شوند و زمانی که این پرتوها به جو فوقانی زمین برخورد می کنند، تبدیل به بارانی از ذرات می شوند که می توان آنها را در سطح زمین شناسایی کرد. برای یافتن الکترون ها در پرتوهای کیهانی، محققان از رصدخانه HESS، مجموعه ای از پنج تلسکوپ 12 متری واقع در ارتفاعات نامیبیا استفاده کردند.

«می‌توانیم نتیجه بگیریم که CRE [الکترون‌های پرتوهای کیهانی] اندازه‌گیری‌های اندازه‌گیری شده احتمالاً از منابع نزدیک به منظومه شمسی ما، حداکثر چند هزار سال نوری دورتر انجام می‌شوند. [در مقام مقایسه، کهکشان راه‌شیری حدود 100 هزار سال نوری وسعت دارد.]»

همانطور که هواپیمایی که سریعتر از سرعت صوت حرکت می کند، موج صوتی را در اطراف خود ایجاد می کند، ذره ای که سریعتر از نور در محیطی حرکت می کند که سرعت نور را کاهش می دهد، درخشش آبی ضعیفی را در اطراف آن ایجاد می کند (این پدیده تابش چرنکوف نامیده می شود). . دانشمندان با مشاهده این روشنایی و استفاده از الگوریتم های پیچیده برای فیلتر کردن نویز، طیف انرژی پرتوهای تازه کشف شده را به دست آوردند.

به طور کلی، محققان پرتوهای پرانرژی جدید را به یکی از سه پدیده کیهانی مهم در اطراف زمین نسبت می‌دهند: این پرتوها از یک ستاره در حال مرگ به نام γ2 Velorum یا از تپ‌اخترهای نوع Vela یا Geminga می‌آیند. به زمین پرتاب شده است. اما این احتمال نیز وجود دارد که منبع پرتوها از بقایای یک ابرنواختر به قدری قدیمی باشد که اکنون ناپدید شده و از دید ناپدید شده است.

نتایج تحقیقات محققان را می توانید در مجله Physical Review Letters مشاهده کنید.