به گزارش رکنا و به نقل از وبدا، دکتر محمدرضا شیرزادی در گفت وگویی افزود: در 15 سال گذشته موارد ابتلا به این بیماری در ایران کاهش چشمگیری داشته است به طوری که در سال 1386 بیش از 26 هزار مورد با بروز 37 مورد ثبت شده است. در ایران به ازای هر 100 هزار نفر ثبت و گزارش شده است که این رقم در سال گذشته به 8752 مورد با نرخ بروز 10.4 در هر 100 هزار نفر رسیده است.
وی با بیان اینکه لیشمانیوز جلدی یا لیشمانیوز یک بیماری انگلی با منشاء ایران است که توسط گونه لیشمانیا ایجاد می شود و توسط پشه منتقل می شود و محل اسکار تا پایان عمر باقی می ماند.
رئیس اداره مبارزه با بیماری های مشترک انسان و دام وزارت بهداشت خاطرنشان کرد: در ایران به دو شکل لیشمانیوز جلدی وجود دارد که بیشترین شیوع آن در شهرهای مشهد، کرمان و بم است.
وی درباره شکل دوم سالاک در ایران با مخزن موش گفت: این نوع سالک در استان های اصفهان، فارس، خوزستان، کرمان، گلستان، خراسان رضوی، خراسان شمالی، خراسان جنوبی، بوشهر، هرمزگان، سمنان یافت می شود. سیستان و بلوچستان، یزد، ایلام و سایر مناطق رایج و بومی آن مناطق است.
شیرزادی با بیان اینکه 85 درصد موارد لیشمانیوز جلدی (سالک) در ایران از نوع موش های صحرایی است که مخزن آن هستند، تصریح کرد: البته بیماری سالک در 19 استان کشور همچنان بومی است. انتقال احتمالی بیماری در 150 شهر استانی آلوده رخ می دهد.
روش های جلوگیری از موتور جستجو
با تاکید بر اینکه ساکنان شهرهای در معرض خطر و همچنین مسافران این شهرها باید مراقب باشند که توسط پشه های زمینی نیش نشوند، روش های پیشگیری از پشه استفاده از پشه بند، پشه بند و پرده های بهداشتی (منافذ ریز و آغشته به حشره کش) است. به خصوص در بعدازظهر و شب، با پوشیدن لباس های آستین بلند و شلوارهای بلند به خصوص بعد از ظهر و شب، زباله و نخاله های ساختمانی را در اطراف خانه ها پرتاب نکنید.
رئیس اداره مبارزه با بیماری های مشترک انسان و دام وزارت بهداشت در تشریح این موارد گفت: از پمادهای دافع حشرات به ویژه در هنگام غروب و شب استفاده کنید، هنگام غروب و شب به مناطق آلوده نروید، از نگهداری خودداری کنید. دام در نزدیکی محل سکونت، مراجعه به مراکز بهداشتی درمانی در صورت بروز هر گونه جراحت مشکوک (هر جراحتی که بیش از 10 روز طول کشیده باشد) به ویژه در صورت داشتن سابقه سفر.
دکتر شیرزادی در پایان با بیان اینکه در صورت ابتلای فردی به سالک لازم است درمان کامل شود، بر پانسمان زخم تا زمان بهبودی به گونه ای که زخم باز نشود تاکید کرد.
لیشمانیوز یک بیماری انگلی شایع در بین انسان و حیوان است که در تمام طول سال به دلیل گزش ماده یک نوع پشه جهنده فعال است، اما بیشترین فعالیت را از اردیبهشت تا شهریور دارد. هر سال قابل انتقال و مسری است و زخم های آن بین 6 تا 12 ماه دوام می آورد که پس از بهبودی در ناحیه گزش باقی می ماند.
انگل لیشمانیا که باعث بیماری لیشمانیوز می شود، در انسان و حیوانات از جمله سگ، گربه، اپوسوم، جوندگان و روباه زندگی می کند. این انگل ها می توانند در شرایط مختلف پوست انسان را نیش بزنند و اثراتی بر جای بگذارند.
لیشمانیوز معمولاً افرادی را که در مناطق روستایی نواحی استوایی یا مناطقی با شرایط بهداشتی نامناسب زندگی می کنند مبتلا می کند. افراد مبتلا به HIV و سایر بیماری هایی که سیستم ایمنی آنها را تضعیف می کند، بیشتر در معرض ابتلا به عفونت لیشمانیا هستند.
