به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین و به نقل از گجت نیوز، ماداگاسکار جزیره ای در جنوب شرقی قاره آفریقا است و ارتباط خاصی با ایران ندارد. اما ظاهراً گروهی از زرتشتیان در آنجا زندگی می کردند. بررسی های دانشمندان نشان می دهد که آثار باستانی عجیب ماداگاسکار تنها به معماری و سبک زندگی جامعه زرتشتی مربوط می شود.
مصنوع اسرارآمیز ماداگاسکار استودان زرتشتی است
جزیره ماداگاسکار آثار باستانی زیادی دارد. اگرچه یکی از آنها کاملاً با بقیه متفاوت است. در این اثر باستانی می توانید تلاش قدیمی ها برای ایجاد حفره های بزرگ در دل صخره را مشاهده کنید. این سوراخ ها کاملاً متقارن هستند و مشخص است که برای هدف خاصی ایجاد شده اند. با این حال، سبک معماری این اثر باستانی با آنچه در ماداگاسکار یا حتی در سواحل شرقی آفریقا دیده می شود، متفاوت است.
این همچنین بدان معنا بود که باستان شناسان نتوانستند راز این اثر باستانی را برای دو دهه کشف کنند. با این حال، اکنون مشخص شده است که اثر مرموز ماداگاسکار متعلق به یک جامعه زرتشتی است. این افراد حدود 1000 سال پیش در ماداگاسکار زندگی می کردند.
اثر باستانی مذکور در منطقه ای به نام تنیکا قرار دارد. بومیان صد سال پیش متوجه حضور آن شدند. اما تحقیقات باستان شناسی زیادی در این منطقه انجام نشده بود. مشکل عمدتاً به دلیل سختی رسیدن به این اثر باستانی بود. زیرا باستان شناسان باید حدود 20 کیلومتر را در دره های شیب دار طی می کردند.
در اوایل قرن بیستم، یک دانشمند فرانسوی به نام آلفرد گراندیه اعلام کرد که این اثر خاص توسط ملوانان پرتغالی در قرن شانزدهم ساخته شده است. با این حال، در سال 1963، گروهی از باستان شناسان این ایده را رد کردند. آنها اعلام کردند که حفر چنین چاله هایی مستلزم کار بسیار است و نمی تواند کار چند ملوان سرگردان باشد.
در سال 2019، یک مطالعه ماهواره ای توانست جزئیات بیشتری از کارهای باستانی زرتشتیان در ماداگاسکار را نشان دهد. این تصاویر نشان داد که این اثر باستانی بسیار بزرگتر است و بسیاری از مناطق از دید دانشمندان پنهان مانده است. در نتیجه، باستان شناسان موفق شدند تعداد زیادی سوراخ گرد و مستطیل شکل در Tenika پیدا کنند. برخی از این سوراخ ها با سنگ یا چوب بسته می شدند. حتی قطعات سرامیکی نیز در این منطقه یافت شد.
مهاجرت گروهی از ایران
بررسی یافته های باستان شناسی نشان داد که مردم در این منطقه بین قرن 10 و 12 میلادی زندگی می کردند. برخی از قطعات سرامیکی از آسیای جنوب شرقی و برخی دیگر از چین بودند.
کشف جدید این فرضیه را که پرتغالی ها آثار باستانی ویژه ماداگاسکار را خلق کرده اند، کاملا رد کرد. از آنجا که اولین کشتی پرتغالی در سال 1498 به اقیانوس هند رسید. از آنجایی که برخی از مردم ماداگاسکار ژنتیکی مشترک با ایرانیان دارند، دانشمندان این احتمال را بررسی کردند که زرتشتیان این مصنوع مرموز را ساخته اند.
اندکی بعد متوجه شدند که در ایران به ویژه در استان فارس آثار باستانی مشابهی در ابعاد و اشکال مختلف یافت می شود. در ایران این سوراخ ها را با سنگ یا چوب می پوشاندند. سرانجام دانشمندان به این باور رسیدند که مصنوع اسرارآمیز ماداگاسکار یک استودان زرتشتی است.
استودان محل نگهداری استخوان مردگان است. به این ترتیب سوراخ هایی در داخل سنگ کوه ایجاد می شد تا استخوان پس از مرگ به آنجا منتقل شود. داده های تاریخی نیز این فرضیه را تایید می کند. زیرا در زمان ساسانیان کشتی های بندر سیراف برای تجارت به چین و شرق آفریقا می رفتند. روابط تجاری این مناطق تا قرن هفتم میلادی ادامه داشت
بعید نیست پس از حمله اعراب به ایران و تنگ شدن منطقه، جامعه زرتشتی تصمیم به مهاجرت به منطقه دیگری گرفته باشد. ظاهراً گروهی از این افراد به هند مهاجرت کرده اند. گروه دیگری در نهایت تصمیم گرفتند ماداگاسکار را بر اساس دانش خود از مناطق مختلف انتخاب کنند.
استخوان مرده ها مشکلی نداشت.
با این حال، ارتباط اثر مرموز ماداگاسکار با جامعه زرتشتی با مشکل مواجه است. زرتشتیان معتقد بودند که بدن انسان خاک را آلوده می کند. لذا مستقیماً مرده را دفن نمی کردند. در عوض فرد را در دخمه می گذارند تا گوشت و پوست آن به دلیل عوامل طبیعی و وجود حیوانات کاملا از بین برود. سپس استخوان ها به سوراخ هایی در کوهی به نام استودان منتقل شدند.
اگرچه تا به امروز هیچ نشانه ای از استخوان در تنیکا یافت نشده است. اگر حفره‌های کوه‌های ماداگاسکار استودان بود، حداقل باید دندان‌های انسان‌های گذشته در آنها نمایان بود. با وجود این، این نظریه که آثار باستانی خاص ماداگاسکار توسط جامعه زرتشتی ساخته شده است بسیار قوی است. زیرا دلایل مختلفی برای از بین رفتن استخوان ها وجود دارد.
به عنوان مثال، ممکن است خود مردم قبل از رفتن به منطقه دیگر، بقایای خود را منتقل کرده باشند. همچنین این احتمال وجود دارد که جامعه دیگری تصمیم به نابودی استخوان ها و بقایای زرتشتیان گرفته باشد. در هر صورت، شباهت‌های ساختاری استودان‌های ایران با آثار خاص باستانی ماداگاسکار به قدری زیاد است که حضور زرتشتیان را نمی‌توان به این راحتی رد کرد.
اما سوال مهم اینجاست که چرا این افراد منطقه تنیکا ماداگاسکار را ترک کردند؟ باستان شناسان اعلام کردند که قصد دارند در سال 2025 به ماداگاسکار بازگردند و منطقه را بررسی کنند. این بار آنها می خواهند از فناوری لیدار برای آشکارسازی ساختارهای پنهان بیشتر استفاده کنند. شاید تحقیقات جدید بتواند ابعاد جدیدی از حضور زرتشتیان در ماداگاسکار را آشکار کند.
۲۲۷۲۲۷
