به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ 3 سال انتظار برای این لحظه. لحظه ای که می تواند خاطره تلخ توکیو را از ذهن شما پاک کند. همان جایی که در 30 ثانیه آخر تیلور روباه آمریکایی گرفتار ترفند شد و طلا را برای جادوگر یانکی انداخت تا آن را بردارد و به سینه او ضربه بزند. طلایی که ملت انتظارش را می کشیدند، اما حسن آن توقع غمگین ترین مرد دنیا را برآورده نکرد. تصویر غم انگیز و مهجور حسن روی سکوی مدال، بی شک تلخ ترین تصویر کاروان ایران در المپیک 2020 بود در یک مکان
یزدانی بعد از این بازی های تلخ المپیک فقط به یک هدف فکر کرد. بازی های المپیک پاریس و جبران این تلخ ترین نقره دنیا در پاریس. او 3 سال زحمت کشید تا به پاریس 2024 برسد. حتی زمانی که شانه آسیب دیده اش را زیر چاقو گذاشت و 8 ماه نشست تا این شانه لاکی را دوباره بالا بیاورد. هر روز که حسن در خانه بود، شوخی ها و شایعات لحظه ای او را تنها نمی گذاشت، اما او ساکت، آرام و مصمم برای بازگشت به دایره طلایی می ماند. وقتی سوار هواپیمای پاریس شد فقط یک جمله گفت: با طلا برمی گردم.
قول کاپیتان در پاریس نزدیک بود سبز شود، اما فقط روی لبه شانه لاکی کمکی نکرد. وقتی در ثانیه های اول فینال دسته 86 کیلوگرم ماگومد رمزانوف، حریف حیله گر و گستاخ بلغاری که از وضعیت شانه یزدانی آگاه بود، دست او را کشید و کمی شانه اش را حرکت داد، مشخص شد که این میهن پرست روسی استفاده از نگرش بزدلانه راه شکست شیر ایرانی را در پیش گرفته است. او نتوانست روی تشک با حسن رقابت کند. ترفند کثیفی که جای خالی آقاتختی را به یادمان آورد که چگونه وقتی حریف با پای مصدوم روی تشک حاضر شد، از گرفتن پای مصدوم حریف خودداری کرد و منصفانه با حریف مصدوم مبارزه کرد.
کتف بد شکل حسن در بازی 6 دقیقه چندین بار بازی را متوقف کرد اما حسن نمی خواست تسلیم شود. قول داده بود و می خواست با غیرت به عهدش عمل کند اما نتوانست. شانه ملعون و حریف بد اجازه نداد حسن با یک دست نقره ارزشمندی را بگیرد. نقره که برای ما ارزشی فراتر از طلا دارد.
253
