محل میزان: این نامه که قدیمی ترین نسخه آن در جزء الروضه کتاب الکافی مرحوم کلینی (جلد 8، ص 14-2) در منابع دیگری مانند کتاب الوافی فیض کاشانی (الف) آمده است. 1091 ق) (ج 26، ص 113-97) و تحف العقول تألیف مرحوم ابن. شاخه حرانی نیز از دانشمندان قرن چهارم (ص 313-315) و نسخه های مختلف این نامه آمده است. آنها با وجود تفاوت های جزئی در چینش مطالب یکسان هستند. محتوای این نامه حاوی مطالب بسیار مفیدی است که استخراج و طبقه بندی آنها می تواند الگویی برای سبک زندگی یک مسلمان در همه ابعاد به ویژه روابط متفاوت مسلمانان در تمام ادوار تاریخ از جمله دوران معاصر ارائه دهد. اینکه چگونه دینی زندگی کردن یک امر عمومی بخشش است.
موارد استخراج شده از متن نامه 55 پاراگراف بوده است، اما به دلیل مناسب بودن برخی از موارد با دو بخش متمایز، این انواع در هر دو بخش ذکر شده است. علاوه بر این، برخی از موارد به دلیل شباهت در یک پاراگراف ذکر شده است. بنابراین مجموع عناصر زیر لزوماً با تعداد عناصر بیرون کشیده شده از کارت برابر نیست.
مهمترین و مهمترین نکات مندرج در این نامه به شرح زیر است:
به. رابطه انسان با خدا
1. عاقبت بخیر و طلب آمرزش از پروردگار.
2. توجه بسیار به تحیل (ذکر لا الله إلا الله) و تسبیح (ذکر سبحان الله) و تقدیس خدا و نابودی در پیشگاه ذات اقدس الهی.
3. توجه زیاد به نماز (دوبار ذکر شده)
4. میل به آنچه خداوند ما را به انجام آن تشویق کرده است.
5. از آنچه خدا حرام کرده بپرهیز
6. در مسائل دینی از هوس ها، هوس ها و نظرات شخصی پیروی نکنید و کاملاً به قوانین و نواهی الهی پایبند باشید.
7. از سیره پیامبر پیروی کنید و برای درک و تفسیر سیره پیامبر از هوا و هوس یا ادراکات شخصی پیروی نکنید.
8. در ابتدای جمله یک بار دست خود را بالا ببرید.
9. توجه به یاد خدا در ساعات مختلف شبانه روز.
10. تلاش زیاد برای اطاعت از خدا و بندگی او (دوبار ذکر شد)
11. کوشش برای حفظ آنچه از رسول خدا و ائمه آل او باقی مانده است
12. به آنچه خداوند انجام داده و خواسته راضی باش
13. توجه به نمازهای یومیه
14. پرهیز از دستگیری (حبس) حقوق الهی
15. حکومت خدا و رسول خدا و مؤمنان را بپذیرید و از دشمنان خود تیشه بجویید.
شانزده وفای به نذر در پیشگاه خداوند، مانند قبول ولایت، اقامه نماز، پرداخت زکات و قرض دادن.
17. از آنچه خدا حرام کرده بپرهیز
18. توجه به این که اسلام به معنای تسلیم در برابر حق است
19. اطاعت از خدا از روی مهربانی با خود.
20. از گناه بپرهیز و برای خدا سجده کن (دوبار ذکر شد).
21. توجه به این که هیچکس جز خدا انسان را توانگر نمی کند
22. تلاش برای بهره مندی از شفاعت شفاعت کنندگان با کسب رضایت خداوند
23. فرمان خدا و فرمان هر کس را که به پیروی از خدا می خواند ترک مکن.
24. از خداوند عاقبت به خیر و سلامتی خواستن
25. از خدا بخواه که اسلام را بر سینه تو بگذارد و به حق سخن بگو
26. توجه به این که شرط محبوب بودن نزد خداوند، عمل به دستورات خدا و اولیای اوست.
ب رابطه انسانی با دیگران
1. حفظ آرامش و کرامت
2. حفظ حیا و پرهیز از هر آنچه که صالحان پیش از ما از آن دوری کرده اند.
3. با مخالفان مهربان باشید و از تشدید مخالفت با آنها بپرهیزید (دوبار ذکر شد)
4. با رفتار بد به خوبی برخورد کنید تا نادیده گرفته نشوید و حق را زیر پا نگذارید.
5. زبان را جز به خیر نگه دار و از تهمت و تهمت و دشمنی بپرهیز.
6. پرهیز از آنچه خداوند ما را از آن برحذر داشته است.
7. سکوت جز در آنچه برای آخرت سودمند است.
8. در برابر مشکلاتی که دشمنان در برابر پایبندی به حق ایجاد می کنند صبور باشید.
9. با مردم مهربان باشید
10. از توهین کنندگان به خدا و اولیای خدا بپرهیزید.
11. احسان به مستمندان و پرهیز از تحقیر آنان و تکبر نسبت به آنان.
12. از فخر فروشی و تکبر بپرهیزید
13. از خشونت و تضییع حقوق دیگران بپرهیزید
14. از حسادت دوری کنید
15. به مسلمانان مظلوم کمک کنید
16. به یکدیگر کمک کنید
17. حتی الامکان از بدنام کردن صالحان نزد رهبر جامعه اسلامی و به دردسر انداختن امام بپرهیزید.
18. از به دردسر انداختن برادران مسلمان بپرهیزید
19. دقت در مرزبندی های دینی و اجتماعی و دقت در نبودن در میان اهل باطل.
20. از قرار دادن خدا و امام و دین در معرض دشمنی افراد باطل بپرهیزید.
21. علایق و ناپسندهای خود را بر اساس موازین الهی قرار دهید
22. روح را به رنج دنیا عادت دهید و به مصائب پیامبران ذکر شده در قرآن بیندیشید.
23. پیروی از هدایت و کرامت و صلح و نرمی و فروتنی و تقوا و راستگویی و وفای به عهد نیکان.
ج- رابطه انسان با خودش.
1. حیا را حفظ کنیم و از هر آنچه که صالحان پیش از ما از آن دوری کرده اند دوری جوییم.
2. احتیاط و رعایت تقوا، دوری از آنچه خداوند ما را از آن برحذر داشته است.
3. به جسم و روح خود نیکی کنید.
4. اطاعت از خدا از روی نیکی نسبت به خود.
امام صادق (علیه السلام) در بخشی از این نامه می فرماید: این ادبیات خدای ماست، آن را بگیرید و بفهمید و پشت ظاهر خود را رد نکنید. شما با او بودید و ما هم با شما موافق بودیم.
اینها آداب (پیشنهادی) ما و آداب خداست، آنها را پیدا کنید، بفهمید، به آنها فکر کنید و آنها را رها نکنید. اگر این کار را انجام دهید و از این آداب پیروی کنید، با راهنمای خود سازگار هستید. شما به آنچه با تعصب شما سازگار است پشت کردید و آن را رد کردید.
این پیام فقط خطاب به مخاطبان اصلی نامه نیست، این پیام همه مسلمانان و همه افراد صالح را می خواند.
* این متن خلاصه ای از مقاله مفصلی است که در سخنرانی امام جعفر صادق (علیه السلام) در دانشگاه سلجوقی قونیه ارائه می شود که به دلیل فضای مجازی، تیترهای کوتاهی در سایت دارد.میزان“این قبلا منتشر شده است.
