آیا آزمایش ژنتیک به بهبود آمادگی جسمانی کمک می کند؟

میلیون‌ها نفر در سراسر جهان بزاق خود را در ویال‌های آزمایش می‌فرستند و تحت آزمایش ژنتیک قرار می‌گیرند تا بتوانند اطلاعات بیشتری درباره ژن‌های خود کسب کنند. البته هدف شما از این کار فقط کسب اطلاعات در مورد اصل و نسب و سابقه خانوادگی نیست.

مردم علاقه زیادی به یادگیری در مورد تأثیر ژن ها بر سلامت، تغذیه، تناسب اندام و خطر آسیب دارند.

انتظار می رود بازار جهانی این آزمایشات ژنتیکی که نتایج آن مستقیماً در اختیار شرکت کنندگان قرار می گیرد، در سال آینده رشد کند و از 1.9 میلیارد دلار در سال 2023 به 8.8 میلیارد دلار در سال 2030 برسد.

تجزیه و تحلیل نشان می دهد که آمریکای شمالی با 60.5 درصد از سهم بازار پیشتاز است. پیش بینی ها همچنین نشان می دهد که اروپا در شش سال آینده به سریع ترین بازار در حال رشد تبدیل خواهد شد.

در سال 2013، بیست شرکت آزمایش ژنتیکی را برای ارزیابی عملکرد ورزشی و خطر آسیب ارائه کردند. این تعداد در سال 2019 به 70 شرکت افزایش یافت.

بازیکنان تیم های راگبی در ازبکستان، چین و استرالیا از آزمایش ژنتیک برای کشف استعدادها و تمرین برای آمادگی برای شرکت در مسابقات المپیک، به ویژه در دوی سرعت و حرکات قدرت انفجاری استفاده می کنند.

با این حال برخی از کارشناسان این روش تجربی را مورد انتقاد قرار می دهند. دکتر تیموتی کالفیلد، استاد دانشگاه آلبرتا، یکی از آن منتقدانی است که از این کارآزمایی ها به دلیل تبلیغات بیش از حد و غیرعلمی بودن انتقاد کرد.

آزمایش ژنتیک با کشف ژن‌های BRCA1 و BRCA2 در سال‌های 1994 و 1995 مورد توجه قرار گرفت، زیرا جهش این ژن‌ها خطر ابتلا به سرطان سینه و تخمدان را افزایش می‌دهد.

کالفید می‌گوید: «ما امیدوار بودیم که ژن‌های زیادی مانند این‌ها را پیدا کنیم که ماهیت پیش‌بینی‌کننده دارند تا بتوانیم اقداماتی را انجام دهیم که در سلامتی تفاوت ایجاد کند. اما واقعاً این اتفاق نیفتاد.»

به گفته وی، بررسی آمادگی جسمانی و ورزش از طریق این آزمایش ژنتیکی کمی پیچیده است. بر اساس آزمایشات ژنتیکی که کالفیلد انجام داده بود، برتری او در دو و میدانی بعید به نظر می رسید، اگرچه کالفیلد استعدادی برای این ورزش داشت و در دوران کودکی و دانشگاه خود به رقابت پرداخت.

به گفته دانشمندان، عوامل دیگری مانند رژیم غذایی، خواب، ورزش، انگیزه، محیط اجتماعی-اقتصادی و حتی تجربیات درون جنینی فرد در استعداد و موفقیت ورزشی نقش دارند.

یکی دیگر از دغدغه های محققان اعتبار علمی این آزمون ها است.

به گفته دکتر دیلن مک کی، استادیار تغذیه و بیماری های مزمن در دانشگاه مانیتوبا، دقت آزمایش ژنتیکی احتمالا خوب است، اما تفسیر نتایج می تواند مشکل ساز باشد.

او می‌گوید: «کارآزمایی‌ها اغلب بر اساس همبستگی‌ها هستند تا کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی‌شده و کنترل‌شده.

اما برخی هنوز کنجکاو هستند و خود را به این آزمایش ها می اندازند. به عنوان مثال، آزمایش DNA مربوط به تناسب اندام به دلیل اینکه به مراجعین کمک می کند تا نتایج بهتری از ورزش کسب کنند، جذابیت بیشتری پیدا کرده است. زیرا به افراد کمک می کنند تا نقاط قوت و ضعف خود را شناسایی کنند.

اگرچه آزمایشات ژنتیکی در حال افزایش است، اما هنوز هیچ یافته قابل توجهی وجود ندارد.

کالفیلد معتقد است که والدین نباید از این آزمایشات برای وادار کردن فرزندان خود به انجام یک ورزش یا فعالیت خاص استفاده کنند و ژن ها ترجیحات فرد را تعیین نمی کنند.

او می گوید: «ژن ها علاقه یا توانایی شما را در یک ورزش خاص تعیین نمی کنند. “شما باید کاری را که دوست دارید انجام دهید و اجازه ندهید این آزمایشات ژنتیکی آن را پیچیده تر از آنچه هست کند.”