انتشار بخشی از نتایج نظرسنجی انتخاباتی خود بر اعلام عمومی نظرسنجی های مذکور متمرکز بود. تاکید می کنم که هنوز به نتایج اعلام شده تا این لحظه اطمینان نسبی دارم.در واقع هیچ مدرکی دال بر دستکاری در نتایج وجود ندارد و در صورت مشاهده موارد مشابه در آینده طبیعتاً امکان برنامه ریزی وجود خواهد داشت. بر اساس این نظرسنجی که در سطح کشور و به صورت حضوری انجام شده است، 28 درصد پاسخ دهندگان گفته اند که «قطعاً» در انتخابات شرکت خواهند کرد و 7 درصد نیز احتمال شرکت در این انتخابات را «بسیار محتمل» اعلام کردند.
نگارنده گزارش این دو رقم را نیز با نرخ مشارکت فعلی برابر دانسته است. تا جایی که من می دانم، بر اساس تجربیات گذشته، این منطق دقیق نیست. ظاهراً با جمع کردن پاسخ‌های نهایی و نصف عدد، نرخ مشارکت به دست می‌آید که الان حدود 32 درصد است. این رقم برای این دوره تا انتخابات بسیار پایین است.
ضمناً برخلاف دفعات قبل، تحلیل من این است که این پاسخ ها تا حدودی محافظه کارانه و در جهت برآوردی بالاتر از میزان مشارکت واقعی است و برخلاف دوره های قبل، با نزدیک شدن به روز انتخابات، این تعداد کاهش می یابد، مگر اینکه سیاست های کلی و انتخاباتی تغییر کند. . چرا من این شکایت را دارم؟
زیرا معمولاً محیط افکار عمومی در دست کسانی است که تصمیم به عدم شرکت در نظرسنجی دارند (36% در نظرسنجی) و در واقع 68% افراد (100 منهای 32% شرکت کنندگان) در این زمان قصد شرکت ندارند. .
اگر جزئیات بیشتری از نتایج نظرسنجی و تفاوت پاسخ‌ها به تصمیم برای شرکت بر اساس محل سکونت، استان، سن، جنسیت، تحصیلات و درآمد ارائه می‌شد، متوجه می‌شدیم که کمتر از 10 یا حتی 7 درصد از جوانان افراد تحصیلکرده شهری تصمیم گرفتند در انتخابات شرکت کنند و اگر بر اساس منبع خبر درخواست می کردند، متوجه می شدند که فاصله زیادی بین مردم از نظر رسانه ای که استفاده می کنند و تمایل آنها برای شرکت وجود دارد. در انتخابات.
همچنین فرض می کنم با این نتایج برای کل کشور، نرخ مشارکت در تهران اکنون زیر 15 درصد خواهد بود. نه تنها تهران، بلکه سایر شهرهای بزرگ کشور.
البته اگرچه این نظرسنجی نسبت به ما تصویر دقیق تری از رفتار مردم در انتخابات ارائه می دهد، اما همه کم و بیش می دانستند که وضعیت حضور مردم اصلا مساعد نیست. برخی از حامیان جناح حاکم که اصلاً پاسخگو نیستند، مثل همیشه روحانی و اسلاف او را مقصر می دانند، هرچند به خوبی می دانند که در دوره روحانی انتخابات با حضور مردمی بالا برگزار شد، در حالی که اگر عملکرد او بد بود و اگر انتخابات برگزار می شد، می توانست جایگزین خوبی برای او باشد یا اگر سیاست هایش ارائه و نهایی می شد، قطعا مردم برای مخالفت با روحانی پای صندوق های رای می رفتند و آن گزینه ها را انتخاب می کردند. انتخابات بحث گذشته نیست، آینده است.
امید مردم به حل مشکلاتشان از طریق انتخابات نقش مهمی در مشارکت آنها دارد.
برخی دیگر دشمن را متهم کرده اند که می خواهد مردم را ناامید کند و انتخابات را به همه پرسی علیه نظام تبدیل کند. این هم تلاشی بی ثمر است، زیرا آنچه آنها دشمن می نامند همیشه وجود داشته و در گذشته قویتر بوده است. علاوه بر این، او قبلا برای حمایت از جناح مردان آمده بود.
در انتخابات مجلس چهارم از حق تصاحب مجلس حمایت کردند تا دشمن جز گذشته کاری از پیش نبرد. در گذشته انتخاباتی داشتیم که حدود 80 درصد مشارکت داشت. دشمن واقعی توهم و ناآگاهی ما از جامعه است.
عملکرد قانونگذاری این مجلس مانعی جدی بر سر راه تشکیل مجلسی کارآمد بود و نمونه اخیر آن ایرادات فراوان در قانون حجاب عجولانه یا ضعف نظارت مجلس بر دولت و از همه مهمتر مقاومت ساختار است. . تغییر کند که نه تنها در حل مشکلات اصلی نشانه ای از همکاری نشان نمی دهد، مردم خود را نشان نمی دهند، بلکه با تمام قوا به مسائلی می پردازند که مشکل مردم نیست و اگر هم باشد به آن می پردازند. این کار را نکن اولویت جدی دارند.
نتایج این نظرسنجی در مورد کیفیت و کمیت استفاده از رسانه نیز بسیار مهم است. به نظر می رسد تلویزیون ایران به جعبه ای بی خاصیت تبدیل شده است که مانند چاهی تنها به دنبال منابع مالی بیشتر است، اما عملکرد مؤثری ندارد و حاضر به ارزیابی جدی عملکرد و اثربخشی آن نیست.
عملکرد این رسانه ها تاثیر اصلی دوری مردم از مشارکت در انتخابات را دارد و تا زمانی که تغییر جدی صورت نگیرد نباید انتظار بهبود مشارکت در انتخابات داشت.
امیدواریم گزارش کامل این نظرسنجی به همراه پرسشنامه و نتایج مقطعی متغیرها در اختیار همگان قرار گیرد.
