گزارش کردن خبرنگار بیشتر به نقل از دارو نت، دکتر مایکل لیپتوننویسنده اصلی این مطالعه از دانشگاه کلمبیا در نیویورک گفت: نگرانی جهانی در مورد آسیب های مغزی به طور کلی وجود دارد، و به طور خاص در مورد پتانسیل اثرات نامطلوب مغزی طولانی مدت در فوتبال وجود دارد. بخش بزرگی از این نگرانی این احتمال است که تغییرات در بزرگسالی خطر تخریب عصبی و زوال عقل را افزایش دهد.
بر خلاف سایر مطالعاتی که به بررسی اثرات نامطلوب در یک نقطه از زمان پرداختند، تیم لیپتون او تغییرات مغزی را طی دو سال بررسی کرد.
آنها از 148 بازیکن آماتور (میانگین سنی: 27 سال) پرسیدند که چند وقت یکبار بازی می کنند، تمرین می کنند و با سر توپ می زنند.
یادگیری کلامی و حافظه بازیکنان مورد آزمایش قرار گرفت و هر یک از آنها اسکن تخصصی سر به نام تصویربرداری تانسور انتشار (DTI) دریافت کردند. کار آمد. این تکنیک های پیشرفته MRI حرکت آب را از طریق بافت مغز دنبال می کند.
در مقایسه با آزمون های پایه، شرکت کنندگانی که 1500 مورد را پشت سر گذاشتند همین گزارش ضرب و شتم به مدت دو سال، تغییرات مغزی قابل توجهی را نشان داد.
لیپتون وی در یک خبر دانشگاهی گفت: «تحلیل ما نشان داد که نرخ بالای همین ضربه مغزی در طی یک دوره دو ساله با تغییراتی در ریزساختار مغزی مشابه یافته‌های دیده شده در آسیب خفیف مغزی همراه است. علاوه بر این، این فرآیند با کاهش عملکرد یادگیری کلامی همراه بود. این اولین مطالعه ای است که تغییرات طولانی مدت در ساختار مغز مرتبط با ضربه سر در فوتبال را نشان می دهد.
